Bölümler | Kategoriler | Konular | Kitaplar | İletişim

EY SEVGİLİ: AFFET BİZİ

SEN GEL DİYE EY SEVGİLİ

Yaradan rabbimin adıyla okudum
Ey MUHAMMED(s.a.v) seni okudum
Okudum; çoğaldı harflerim, ırmaklarım, yıldızlarım
Bütün kitaplara senin isminle yazıldım
Doğdum, Muhammed’e doğdum
Âşıksam Muhammed’e aşığım
Ölürsem Muhammed’e ölürüm
Gelirsem Muhammed’e gelirim (S.A.V) …
Yusuf oldum kuyularda hep seni bekledim
Hüseyin oldum Kerbela’da
Kuruyan dudaklarımla sayıkladım ismini
Gelsin de ırmaklar taşıyan ellerinden
Ab-ı hayat akıtsın içime diye bekledim
Bekledim kapandı yollarım
Uzattım parmaklarımı HALLAÇ gibi doğrandı ellerim
Hiç seni söyleyemedim dağlandı dudaklarım
Yazdım gözyaşlarımla MEKKE’NİN dağlarına
Sen gel diye Ey sevgili
Ağlama duvarını bir çıban gibi sırtında taşırken
Yorulan kollarıyla taş atan Kudüs’üm ben
Kaldırımlarımda ateşler yükselirken
Geldin öptün beni alnımdan
Seninleyip sarıldım taşlara yeniden
Ey Muhammed; Ey Sevgili
Ey Bad-ı Sabah; Ey üzerimize doğan ay
Ey güzelliklerin şahikası; Ey şefaat pınarı
Her düşmem gül ayaklarına kapanmamdır
Böğrümden yediğim her kurşunla tutarım ellerinden
Her şarkımda seni söylerim Her tebessümüm senindir
Hep seni beklerim sen bir gelsen diye Ey Sevgili
Sevgili ben Veysel’im Kenan ilinde hasretini soluyan
Hırkana bürünürüm karanlıkta kaybolduğumda
Dört taraftan vururlar bana
Vururlarda söyletemezler sensizliği
Sümeyye gibi develer ayırır bedenimi
Hamza’yım Ey Sevgili,
Uhud’dayım tam önündeyim
Vahşinin mızrağı deler geçer yüreğimi
Gel de okşa ne olur oyulmuş kalbimi
Hint değil hasretin acıtır onu
Ben; Gurozniyim, Çeşmirim, Kandaharım,
Saray Bosna’yım, Hamayım, Buharayım, Bağdatım,
Morayım, Taşkentim, Doğu Timurum, Türkistan’ım,
Ahıskayım, Harepçeyim, Kırımım, İSTANBUL'UM…
Ben kurşunlara evlat vermiş anneyim
Kurşunlardan sakınan bedeniyle seni özleyen
Taş atan bir Filistinliyim
Okul önlerinde bekleşen ve ağlayan karanfil dağıtan kızım
Gel öp bizi anlımızdan gel sev bizi kanayan yaralarımızdan
Ey sevgili Ey Muhammed
Gittin ya Gül Yüzlü Sevgili
Kırıldım gittiğinden beri
Kırıldıkça yandı canım
Çarmıha gerilen benim bedenim, benim ellerim, benim ayaklarım
Harami sofralarda sergilenen benim başım,
Beni bir ağaçta kıstırdılar
Kör bir testereyle biçildim
Ve Ağladım, kurudu gözpınarlarım
Ağladım, hasretine türkü yaktım
Ağladım, gel diye Ey Sevgili…
Ömer’im Âliyim Osman’ım
Vuruldum bir niyaz vaktinde
Kanım dağıldı kitabın sayfalarına
Seni yazdım bir damla kanla
İsminin dolaştığı semaya bir baştan bir başa
Sen gel diye Ey Sevgili…
Kırıldı mı dişin, Dikenler acıttı mı ayaklarını
Deve işkembeleri kirletti mi elbiselerini?
Medine yolların da yoruldun mu?
Taif’te taşlar kanattı mı gül yanağını?
Kırıldı mı kalbin bize, kırgın mısın Ey Sevgili?
Ne çare Bekirler yok şimdi, Aliler, Osmanlar, Ömerler yok
Talipler gitti, Musablar gitti
Hatice yok, Zeynep yok, Fatıma yok
Müminlerin annesiz sofra açmaz evlerimizde
Kedilerin babası dolaşmaz sokaklarımızda
Biz ne çok yetim oldukta senin gibi okşayanımız yok artık
Gel bir okşa ne olur
Yaralarımızdaki irinler azdı; canımız acıdı
Bir merhamet et bir gülümse Efendi
Bir görün puslu şehirlerin üstünde
Bir ses ver puslu yüreklerimize
Bekler dururuz her seherde
Sen gel diye Ey Sevgili
Ey sevgili buralara bir hal oldu
Ne Yakup iniyor şimdi ne mısırda rüya görülüyor
Züleyhalar şaşkın, yedi adam ne yapsın; mağaraların kapıları da kapalı
Musa vurunca asasını; oynamıyor yer yerinden
Yol vermiyor kızıl deniz; sakınmıyor İbrahim i ateşler
Su taşımıyor karınca; Efenin balıkları getirmiyor iğneleri denizden
Buralara bir hal oldu
Sen yoksun buralar duman oldu efendi
Bir mektubun gelmedi buralara
Bir necaşi sormaz halimizi
Bir yalnızlık düştü ocağımıza
Bir karanlık çöktü başımıza;
Ay aydınlatmıyor; Gül kokmuyor
Yokluğun karabasanlar gibi düşünce sinemize
Dağıldı hanemiz; Dağıldı yüreğimiz; Dağıldı birliğimiz
Sevgili affet bizi
Bir deve olamadık hasretinden çatlayıp ölecek
Bir kuru ağaç olamadık; yokluğuna kanlı gözyaşı dökecek
Bir Bilal olamadık sensiz ses vermeyecek
Bir Ebuzer olamadık alıp başını gidecek
Ey sevgili Ey şefaat sahibi AFFET bizi AFFET
Şimdi bir şarkı düşer dilimize
Bir Aşk iner yüreğimize
Bir el tutar elimizden
Bir af fermanı gelir ötelerden
Bir sen gelirsin, Bir sen gelirsin
Biz bin seviniriz; Sevgilim MUHAMMED diye
Sevgilim MUHAMMED diye
Meleklerle yarış ederiz;
Sevgilim MUHAMMED diye (S.A.V)
Gel Sevgili Gel öp kokla ve yeşert bizi; KALBİMİZİ

DURSUN ALİ ERZİNCANLI

Edebiyat ve Şiir