Bölümler | Kategoriler | Konular | Kitaplar | İletişim

AZRAİL'İN GÜZELLİĞİ (gerçek bir hikaye)

AZRAİL'İN GÜZELLİĞİ (gerçek bir hikaye)
--------------------------------------------------------------------------------
Onkolog bir doktorun hatıralarından..... <<< <<<<<<<<<<<< <<<<<<<<<<<< <<<<<<<<<<<< Olayla karşılaştım ve bunları, o olaya şahit olanlarla
birlikte
> >> > >> > > belgeleyerek, özel bir arşiv yaptım. Bunlardan 1976 yılında
> >> > >> > > yaşanmış
> >> > >>bir
> >> > >> > > olayı size nakletmek istiyorum.
> >> > >> > >
> >> > >> > > Kanser hastanesinde başhekimken, Serap adında genç bir hanım
> >> > >> > > hastam vardı. Bu hastam göğüs kanserine
> >> > >> > > Yakalanmış ve tedavi için yurt dışına gitmek istemesine
rağmen,
> >> bazı
> >> > >> > > formaliteler sebebiyle o imkanı
> >> > >> > > bulamamıştı. Serap?ı özel bir ilgiyle bizzat ben tedavi
altına
> >> aldım.
> >> > >Ve
> >> > >> > > kısa bir süre sonra da iyileştiğini gördüm. Ancak, Serap'ın
da
> >> > >> > > bütün diğer kanserliler gibi ilk 5 yıllık süreyi çok
dikkatli
> >> > >> > > geçirmesi
> >> > >>gerekiyordu.
> >> > >> > > Bir iş kadını olan Serap, 4 yıl kadar sonra bir ihale için
> >> > >> > > İzmir'e gitmek istedi. Kış aylarında olduğumuz için uçakla
> > gitmesi
> >> > >> > > şartıyla kabul
> >> > >>ettim.
> >> > >> > > Maalesef, bilet bulamamış ve benden habersiz bindiği
otobüsün
> > kaza
> >> > >> > > geçirmesi üzerine, 6 saat kadar mahsur kalmış. Dönüşünden
kısa
> >> > >> > > bir
> >> > >süre
> >> > >> > > sonra kanser, kemik ve akciğerine yayıldı. Serap, bacak
> >> > >> > > kemiklerindeki metastaz nedeniyle yürüyemez hale gelirken,
> >> > >> > > hastalığın akciğerdeki Tezahürü sebebiyle de devamlı olarak
> >> > >> > > oksijen cihazı kullanıyor ve söylediği her kelimeden sonra,
> >> > >> > > ağzını o cihaza yapıştırarak nefes almak zorunda kalıyordu.
> >> > >> > >
> >> > >> > > Evine gittiğim gün, yine güçlükle konuşarak:
> >> > >> > > --''Doktor bey,'' dedi. ''Ben size... dargınım.''
> >> > >> > > -- ''Niçin?" diye sordum.
> >> > >> > > --"Siz... Dindar bir insanmışsınız. Niçin bana da, ALLAH 'ı,
> >> > >> > > ölümü, ahireti anlatmıyorsunuz?"
> >> > >> > >
> >> > >> > > Dini inançlarının çok zayıf olduğunu bildiğim için bu
teklifi
> >> > >>karşısında
> >> > >> > > oldukça şaşırdım. O'nu üzmemeye çalışarak:
> >> > >> > > --"Doktora ulaşmak kolaydır'' dedim. ''Parayı bastırdın
mı,
> >> > >istediğine
> >> > >> > > tedavi olursun. Ancak iman tedavisi için gönülden istek
> >> > >duymalısın..."
> >> > >> > >
> >> > >> > > Konuşmaya mecali olmadığından, "Ben o isteği duyuyorum"
> >> > >> > > manasında
> >> > >başını
> >> > >> > > salladı. Artık ümitsiz bir tıbbi tedavinin yanı sıra, ebedi
> >> > >> > > hayatın ve saadetin reçetesi olan iman derslerimiz başlamış
ve
> >> > >> > > dersler "hızlandırılmalı öğretime" dönmüştü. Anlattığım iman
> >> > >> > > hakikatlerini
> >> > >>bütün
> >> > >> > > ruhuyla mezcediyor ve arada bir soru soruyordu.
> >> > >> > >
> >> > >> > > Vefatına bir hafta kala,
> >> > >> > > --"Doktor bey,'' dedi. ''Ben ölürken ne
söylemeliyim?" --"Senin
> >> > >> > > durumun çok özel" dedim. ''Kelime-i Şahadet sana uzun
gelir.
> >> > >O
> >> > >> > > anı fark edince ''Muhammed'' (s.a.v) demen sana yeter."
> >> > >> > >
> >> > >> > > O, haliyle tebessüm ederek yine başını salladı. Çok
ıstırabı
> >> > >>olduğu
> >> > >> > > için, Serap'a sürekli morfin yapıyor ve O'nu uyutmaya
> >> > >> > > çalışıyorduk.
> >> > >Ben,
> >> > >> > > bir iş seyahati sebebiyle bir müddet ziyaretine
> >> > >> > > gidemedim.Dönüşümde annesi telefon ederek :
> >> > >> > >
> >> > >> > > --"Serap, bir haftadır morfin yaptırmıyor." Dedi.
"Sabahlara
> >> kadar
> >> > >> > > inliyor ve çok ıstırap çekiyor. Hemen eve gittim ve iğne
> >> > >>yaptırmamasının
> >> > >> > > sebebini sordum. Aldığım cevabı hala unutamıyor ve
hatırladıkça
> >> > >> > > ürperiyorum.
> >> > >> > >
> >> > >> > > --"Ya morfinin tesiriyle ölüme uykuda yakalanır ve son
nefeste
> >> > >> > > ?Muhammed" diyemezsem?.
> >> > >> > >
> >> > >> > > İşte Serap, böyle bir hanımdı. Bu arada benden istihareye
> >> > >>yatmamı
> >> > >>ve
> >> > >> > > eğer bir kaç gün daha ömrü varsa, son günü uyanık kalacak
> >> > >> > > şekilde
> >> > >>morfin
> >> > >> > > yaptırılmasını rica etti. Ben hiç adetim olmadığı, halde
> > Cuma
> >> > >>gününe
> >> > >> > > rastlayan o gece, istihareye yattım ve Serap'ın acizliği
> >> hürmetine
> >> > >> > > sandığım, salı gününe kadar yaşayacağına dair işaret
sezdim.
> >> > >> > >
> >> > >> > > Ertesi gün O'na:
> >> > >> > > --"Hiç korkma!" dedim. "İğneyi vurdurabilirsin."
> >> > >> > >
> >> > >> > > Ve Serap bir veda niteliği taşıyan bu görüşmemizde son
sorusunu
> >> > >> > > da
> >> > >>sordu:
> >> > >> > > --"Doktor bey... Azrail bana nasıl görünecek?"
> >> > >> > > --"Kızım," dedim. "O bir melek değil mi? Hiç merak etme,
sana
> >> > >yakışıklı
> >> > >> > > bir prens gibi gelecektir."
> >> > >> > >
> >> > >> > > Salı günü Serap'ın ağırlaştığı haberini alınca hemen eve
gittim.
> >> > >>Ancak
> >> > >> > > vefatına yetişememiştim. Ailesi tam manasıyla perişandı.
> >> > >> > > Sadece
> >> > >> > > kendisine
> >> > >> > > uzun müddet bakan dindar bir hanım akrabası ayaktaydı ve
beni
> >> > >> > > Görünce yanıma gelerek: --"Doktor bey, biliyor musunuz, bu
evde
> >> > >> > > biraz önce bir mucize
> >> > >>yaşandı!"
> >> > >> > > dedi ve devam etti:
> >> > >> > > ?Serap, bir saat kadar önce oksijen cihazını attı ve
"yataktan
> >> > >kalkması
> >> > >> > > imkansız" denmesine rağmen kalkarak abdest aldı, iki rekat
> > namaz
> >> > >>kıldı.
> >> > >> > > Bütün ev halkı hayretten donup kaldık. Ve kelime-i Şahadet
> >> > >> > > getirerek vefat etmeden biraz önce de:
> >> > >> > >
> >> > >> > > --"Doktor bey'e söyleyin, dedi. Azrail, O'nun söylediğinden
de
> >> > >>güzelmiş!. ...jade....

Serbest Kürsü