Bölümler | Kategoriler | Konular | Kitaplar | İletişim

YİLBASİ

Bismele, hamdel ve salveleden sonra;

Nisa, 135-139 ayet-i celile’lerinin meal ve tahlilleri:
„Ey iman edenler! Allah’a, O’nun Resulü’ne ve
Resulü’ne indirdiği Kitab’a (Kur’an’a) ve daha önce
indirdiği kitaba iman edin! Kim de Allah’a, meleklerini,
Kitab’larını, peygamberlerini ve ahiret gününü inkâr
ederse şüphesiz ki, o uzak bir sapıklıkla sapıtmıştır. Ama
O kimseler ki, iman edip sonra küfre saparlar, sonra yine
iman edip sonra yine küfre saparlar, sonra da küfürleri
artanlar var ya: Allah onların günahlarını affetmiyecek ve
onlara hidayet yolunu göstermiyecektir. Münafıkları elim
bir azabla müjdele! Onlar ki, mü’minleri bırakıp da
kâfirlerin yanında yer alır ve onları dost ittihaz(kabul) ederler.
Acaba bunlar onların yanında izzet ve şeref mi arıyorlar?
İzzet ise ancak Allah’a mahsustur. O, size Kitap’ta:
„Allah’ın ayetlerine küfredildiğini veya alay edildiğini
işittiğiniz zaman, onlar başka bir söze dalıncaya kadar
onlarla beraber oturmayın! Sonra onlar gibi olursunuz.
Muhakkak Allah, münafıkları kâfirlerle bir araya getirip
toptan cehenneme dolduracaktır.“

Ayetlerin bir nebze tahlili:
1- Samimiyyet ve ihlas, imanda da muteberdir. Zira iman
temele inmeli ve gönülde kök salmalıdır. Ki, bütün beden
yapısında meyvelerini versin de ağızları tatlandırsın. Yoksa
böyle olmayan iman dil ucuyla yapılmış bir görünüşten ibaret
kalmış olur ki, böyle olan iman, ne sahibini ve ne de
başkasına faydalı olur! işte bu hikmete binaen olsa gerek
ki, Allah (c.c.) böylelerine yeniden iman etmelerini
emretmektedir.
2- İmandan küfre, küfürden imana yön değiştirenlerin
durumu da çok korkunçtur. Bu kararsızlık, gidip gelmeler
sahibine yar olmaz; ikinci veya üçüncü adımda kapılar
kapanır, yollar kesilir; dolayısıyla bir daha imana dönme ve orada sebat etme
artık imkansız gibi olur. Allah korusun!
3- Böyleleri artık münafıklaşmıştır. dolayısıyla mü’minlerle
alakaları kalmaz, kâfirlerle oturup kalkar, onlarla hoplar, onlarla zıplarlar; onların
her yaptığına takdirle bakar, hayat ölçülerini
bile onlardan alırlar! Ve nihayet haysiyet ve şereflerinin onları
taklit etmede ve onlara bağlı kalmada olduğuna inanırlar ve
nihayet, dünyada onlarla haşir ve neşir oldukları gibi, ahirette de onlarla birlikte
cehennemi boylarlar.
İşte busebeb den müslümanların hayat tarzlarına ve en üst seviyede itina göstermleri gerkir çünkü iman ve küfür arasında ince bir çizgi vardır.

Bir müslümanın hayatında şu düstu(prensip) devamlı bir ölçü olmalıdır;
-Şayet bir şeye islam iyi dir diyorsa o şey iyidir,doğrudur ve hiç kimse bunun kötü olduğunu idda edemez aksi takdirde islam dairesinin dışına çıkmıştır!

-Ve şayet islam bir şeye kötü dür diyorsa bu şey de kötüdür ve yanlıştır ve hiç kimse bunun aksini idda edemez!
İşte bu sebebden imanı kuvvetli bir müslüman şunun-bunun dediğine değilde islamın ne dediğine bakar.
Hani Hz MUHAMMED MUSTAFA s a v efendimize 'neden senin yanında bizlerden(zenginlerden, malı mülkü olanlardan, güya aydın olanlarda, bilinmiş tanınmiş olanlardan) kimse yoktur da hep fakir fukara köle, yani toplumun alt tabakasından olanalar var' demişlerdi.
Efendimiz s a v onlara Allah cc dan gelen cevabı vermişti, ne diyordu;
-Mealen, "Allah katında kabul edilen, önemli olan ve de değeri olan imandır ve imanda samimiyettir."

İşte gercek budur! Ali, Veli veya şu bu neder(?) değil Allah ne der, islam ne der?
-İslam da şöyle bir kaide vardır:
"Önemli olan kemiyet değil keyfiyettir!yani "Önemli olan sayısı veya şu ünlü adam bu meşhur şahıs var değildir, şu kadar adamı var bu kadar takipcisi var değildir; "Allah katında bu iş meşru mudur değilmidir???"
Esas ve ana düstür bu dur islamda!!!

vesselam

Makaleler