Bölümler | Kategoriler | Konular | Kitaplar | İletişim
Ah Taif
AH TAİF !!!
Ebu Talib vefat etti.
Resulullah’ ın Kureyş’ ten çektiği sıkıntılarda arttı.
Hz Peygamber o zaman Sakif kabilesine doru gitti.
Onların kendisini kabul edeceğini ve yardımda bulunacaklarını ümüd ediyordu.
Sakif’ in önderleri olan üç kişi -ki bunlar kardeştirler- Abdi Yaleyl b. Amr, Ubeyd b. Amr, Mesud b. Amr’ la karşılaştı.
Onlara : “Beni koruyunuz” dedi ve başına gelen felaketleri anlattı.
Onlardan birisi : “Eğer Allah seni bir şeyle göndermişse, ben Kâbe’ nin örtüsünü çalmış olayım !” dedi.
Diğeri de : “Vallahi bundan sonra seninle tek kelime konuşmam. Eğer Peygambersen, zaten seninle konuşma liyakatına sahip olamam” dedi.
Üçüncüsü ise : “Allah başkasını göndermekten aciz midir ki, seni gönderdi ?” dedi.
Ve onlar Sakif kabilesine Peygamberin kendisine söylediklerini yaydılar.
Onlar bir araya toplanarak Peygamber’ le istihza ettiler.
Yolu üzerinde iki saf halinde durdular.
Ellerinde taşlar vardı.
Hz Peygamber adım attıkça onlar taşlarla kendisine vuruyorlardı.
Ve bunu yaparken de alay ediyorlardı.
Hz Peygamber’ in ayak ve bacakları kanlar içindeydi.
Onların elinden kurtulup bir bağın duvarına sığındı.
Orada bir ağacın gölgesinde oturdu.
Üzüntülüydü.
Bağın sahibi Utbe b. Rabia ile Şeyme b. Rabia idi.
Hz Peygamber onları gördüğünde onların yanına gitmek istemedi.
Çünkü onların Allah ve Resulü’ ne kadar düşman olduklarını biliyordu.
Ona gelen vahye ne kadar düşman olduklarının farkındaydı.
Fakat onlar Addas isimli köleyi bir miktar üzümle Hz Peygamber’ e gönderdiler.
Addas üzümü Hz Peygamber’ e verince, Hz Peygamber “Bismillah” dedi ve Addas’ a ; “Sen nerelisin ?” diye sordu.
Addas : “Nikova halkındanım” dedi.
Hz Peygamber : “Salih bir kişi olan Yunus b. Metta’ nın şehrinden mi ?” dedi.
Addas : “Sen Yunus b. Metta’ yı nerden tanıyorsun ?” dedi
Hz Peygamber, yunus hakkında bildiklerini anlattı.
Zaten Allah’ ın risaletini tebliğ ederken hiç kimseyi hor görmezdi.
Bunun üzerine Addas, secde edercesine yere kapanıp Hz Peygamber’ in ayaklarını öpmeye başladı.
O sırada Hz Peygamber’ in ayaklarından kanlar akıyordu.
Utbe ile Şeybe’ de onlara bakıyorlardı.
Addas yanlarına dönünce : “Sen niye Muhammed’ e secde ettin ? Ayaklarını öptün ?
Sen bunu hiç birimiz için yapmadın !” dediler.
Addas : “Bu, salih bir kişidir. Bize gelen Yunus b. Metta hakkında bana bazı şeyler söyledi ki, onları hiç kimse bilmez. Ve bana Allah’ ın Resulü olduğunu söyledi” dedi.
Bunun üzerine iki kardeş güldüler ve : “Sakın Muhammed swni Hıristiyanlığından döndürmesin ! O hilebaz bir kişidir !” dediler
Sonra Hz Peygamber Mekke’ ye döndü.
..................
Hz Peygamber’ in Taif dönüşü yaptığı duâ : “Ey Allah’ ım !
Kuvvetinin zafiyetini,
Tedbirinin azlığını,
Halkı gözünde hiç bir kıymet taşımadığımı, Sana şikayet ediyorum.
Ya erhamerrahimin !
Sen zayıfların Rabb’isin.
Sen benim Rabb’ imsin
Beni kime teslim ediyorsun ?
Beni, buğz eden bir yabancıya mı ?
Yoksa işimi eline verdiğim bir düşmana mı ?
Eğer Sen bana dargın değilsen, başka hiç bir şeyden perva etmem.
Fakat senin affın benim için her şeyden üstündür.
Yarab ! Gazabına uğramaktan, karanlıkları parlatan ve dünya ile ahiret işlerinin salah kaynağı olan vechinin nuruna sığınıyorum.
Ta ki, Sen benden hoşnut olasın.
Bütün güç ve kudret Senindir.
Lokman HAMİTOĞLU