Bölümler | Kategoriler | Konular | Kitaplar | İletişim
“Sevgide korku vardır...”
“Hayata yücelik veren, hüzün olsa gerek. Hüzünle sevdiğimiz zaman büyük sevmişizdir...
“Her nesil bizim gibi rûhunu açlıktan öldürmez. Dağarcığında iki dilimi varsa, biri mutlaka rûhu içindir.
“Sevgide korku vardır; ama korkuda sevgi yoktur.Çöllerin üzerinden esen samyeli gibi ruhların içinden bir kin rüzgârı esiyor... Bütün bunlar sevgisizlikten. Fakat sevmek de bir eğitim işidir.
“ilkin sevgiyi kaybettik, sonra vefâyı... Çıplaklık, aşkı ve hâtırayı, sür‘at hasreti, mal hırsı idealleri öldürdü ve bunların cümlesi dostluğa kıydı.
“Herkesin bir deniz şehrine koştuğu bugünlerde, ben dağları özler oldum; dağların yalnızlığını, Allâh'a yakınlığını...Yaz aylarının beşerî denizini, bir et yığını hâlinde uzayan plaj dedikleri kıyıları sevmiyorum.
“Ağzımız bir karış, gümrük hamalından deniz erine kadar her gördüğümüz Avrupalı yahut Amerikalı’ya ‘amanın adam dediğin böyle olur’ diye başımızın üstünde yer verir olduk. Bu bize Tanzimat’tan yadigâr bir illettir. Yüzyıldan beri Garb hayranlığı ile dışarıdan habire şekil aldık, içeriden habire muhteva öz verdik. Durmadan iç zenginliği verdik, şatafat aldık. Ahlâk güzelliğini makyajla değiştik...”
... Bu satırlar, Ahmet Muhip Dranas’a âit. Onun gazete yazılarından alınma. Dranas büyük şâirdir; ama kendisini tanımak açısından bu yazıları şiirlerinden de önemlidir.
Yazılarında benimseyemeyeceğimiz taraflar da çok. Fakat hepsi bir seviyenin mahsûlü. Yağmuru, denizi, dağları, sevgiyi, vefayı yazmış; ama cemiyeti de yazmış. Aktüel hâdiselerin hurda teferruâtıyla değil, sebepleriyle ilgilenmiş. Yazılarının toplandığı kitabı büyük bir zevkle ve merakla okudum.
... Bu nevi yazılar, insana düşünce eğitimi kazandırır. Hangi vesileyle hangi mevzuu yazarsa yazsın; düşünce eğitimi açısından kazandıracakları, sizin her alandaki işinizi kolaylaştırır. Gerçi Dranas'ın ‘felsefe–iktisat–tarih...’ kültürü yeterli değildir; ama yine de okuyanlara, şu kadar yıl sonra bile tesir edici ve faydalandırıcı gazete yazıları yazacak zenginliğe ve birikime sahipti. (Ahmet Selim Bey’in bir makalesinden)