Bölümler | Kategoriler | Konular | Kitaplar | İletişim
BU AKŞAM HİNDİSTAN'DA
BU AKŞAM HİNDİSTAN'DA
Hz. Süleyman'ın sarayına kuşluk vakti saf bir adam telaşla girer. Nöbetçilere, hayati bir mesele için Hz. Süleyman'la görüşeceğini söyler ve hemen huzura alınır. Hz. Süleyman (a.s) benzi sararmış, korkudan titreyen adama sorar:
"Hayrola ne var? Neden böyle korku içindesin? Derdin nedir? Söyle bana..."
Adam telaş içinde:
"Bu sabah karşıma Azrail (a.s) çıktı. Bana hışımla baktı ve hemen uzaklaştı. Anladım ki, benim canımı almaya kararlı..."
"Peki ne yapmamı istiyorsun?"
Adam yalvarır:
"Ey canlar koruyucusu, mazlumlar sığınağı Süleyman! Sen her şeye muktedirsin. Kurt, kuş, dağ, taş senin emrinde. Rüzgarına emret de beni buradan ta Hindistan'a iletsin. O zaman Azrail (a.s) belki beni bulamaz. Böylece canımı kurtarmış olurum. Medet senden!"
Hz. Süleyman, adamın haline acır. Rüzgarı çağırır ve:
"Bu adamı hemen al. Hindistan'a bırak!" emrini verir. Rüzgar bu... Bir eser, bir kükrer. Adamı alır ve bir anda Hindistan'da uzak bir adaya götürür.
Öğleye doğru Hz. Süleyman, divanı toplayarak gelenlerle görüşmeye başlar. Bir de ne görsün, Azrail (a.s.) da topluluğun içine karışmış, divanda oturmaktadır. Hemen yanına çağırır:
"Ey Azrail! Bugün kuşluk vakti o adama neden hışımla baktın? Neden o zavallıyı korkuttun?" der. Azrail (a.s) cevap verir:
"Ey dünyanın ulu sultanı! Ben, o adama öfkeyle,hışımla bakmadım. Hayretle baktım. O yanlış anladı. Vehme kapıldı. Onu, burada görünce şaşırdım. Çünkü Allah (cc) bana emretmişti ki:
"Haydi git, bu akşam o adamın canını Hindistan'da al!"
"Ben de bu adamın yüz kanadı olsa, bu akşam Hindistan'da olamaz. Bu nasıl iştir, diye hayretlere düştüm. İşte ona bakışımın sebebi bu idi."
ADIGÜZEL
:) Allah razı olsun kardeşim. Emeğine sağlık. Okurken bir fıkra geldi aklıma. Müsadenizle paylaşmak isterim;
Adamın biri Azrail ile karşılaşır. Azrail canını alacağı vakti söyler. Adam ne yapsam diye düşünürken uçağa binmeye karar verir. Çünkü uçakta bir sürü insan vardır.
Yolculuk esnasında Azrail tekrar adama görünür. Adam azraile burada bir sürü insan olduğunu ve uçağı düşüremiyeceğini söyler. Azrail(a.s)'da "Ben bu kadar insanı buraya toplamak için ne çektim biliyor musun sen?" der.
Ecel geldimi ne bir dk ileri nede bir dk geri gider. Allah-ü Tealal hayırlı ölümler nasip etsin inşallah kardeşlerim.
İNSANI TÜKETEN YOLLAR DEĞİL; ERİŞEMEĞİ MUTLULUKLARDIR:( sevgi ve muhabbetle güvercin
allah c.c. hepimize hüsnü hatimeler nasip eylesin ....
korkunun ecele faydası yoktur bu hadisede olduğu gibi..
Aşkta tıpkı ELİF gibidir, isminde gizlidir. Ama okunmaz, o olmadan da besmele sese gelmez, o herşeyin içindedir; hiç birşeyde görülmez
Hem tebessüm ettiriyor hemde düşündürüyor... Daha önce bir sohbet esnasında dinlemiştim tekrar hatırlamak güzeldi...
Rabbim hepimize hayırlı ölümler ihsan eylesin..