Bölümler | Kategoriler | Konular | Kitaplar | İletişim
damlacık...
Buluttan bir damlacık indi denize.
Enginligi görünce utandı.
Kendi kendine,denizin karsında ben de kimim ki...
Onun varlıgına göre ben yok sayılırım dedi.
Kendisini küçük gördügü için,sedef gönlünü açtı ona bagrına bastı ve korudu.
Kader onu o denli yüceltti ki...
Naz ile besledi damlacıgı sedef.
Sultanların tacına kondurdu sonra inci olarak.
Damla kendini alcak gördügü için yüceldi,
Yokluk kapısına kapılandıgı için var oldu...