Bölümler | Kategoriler | Konular | Kitaplar | İletişim

Müslüman Olduktan Sonra Ilk NAMAZ Ilk SECDE

Müslüman Olduktan Sonra Ilk NAMAZ Ilk SECDE

Profesör Jeffrey Lang Amerikan Kansas Üniversitesinde matematik ögretmeni (Müslüman Oldugum Gün) adli kitabinda diyor ki:

Müslüman oldugum gün mescidin imami bana namaz kilmayi ögreten bir kitap hediye etmisti.Bunu gören Müslüman ögrencilerin tedirgin olduklarini görünce sasirmistim.Bana ögüt verenler oluyordu.Kimi rahatina bak daha sonra kilarsin diyordu,kimisi de nefsine agir gelen seyi sonraya birak yavas yavas kendiliginden olur diyordu.Kendi kendime düsünüyordum namaz kilmak bu kadar zor mu acaba diye?

Ögrencilerin nasihatini duymazdan gelerek bes vakit namazi kilmaya karar verdim.

Iste o gece,küçük odamda koltuguma oturdum uzun müddet elimdeki namaz kitabini inceledim,sureleri okudum,dualari ve namazin hareketlerini ezberlemeye çalistim.Tabii ki çok vaktimi aldi saatlerce arapça metne uygun bir sekilde okumaya ve Ingilizce manalarini ögrenmeye çalistim.Ilk namazimi eda etmeye güvencem oldu.Saatin epeyce ilerledigini gördüm tam gece yarisi olmustu.Yatsi namazini kilmaya niyet ettim.

Hemen abdest almak için lavaboya vardim kitabimi açtim,bir kenara koydum.Ona dikkatlice bakiyorum ve tertip üzere olmasina önemle dikkat ediyorum.Abdestimi güzelce aldim sular damlayarak içeriye girdim.Cünkü kitapçikta abdest alinca kurulamamak daha müstehaptir yaziyordu.Odanin ortasina durdum.Kiblenin o taraf oldugunu tahmin ederek.Hemen kapiya kostum kapali oldugunu gördüm,sonra tekrar namaza durmaya niyet ederek kendime çeki düzen vermeye basladim.

Evvela bir derin nefes aldim sonra ellerimi kaldirdim.Avuçlarimin açik olmasi gerekiyordu.Kulagimin yumusak dokusuna degdirerek Allah-u Ekber diyerek basliyordum ki aman sesimi kisayim kimseler duymasin derken hemen penceredeki perde açik mi düsüncesi takildi kafama.Açik biraktigimi hatirladim.Komsulardan birisi beni görürse ne olur halim dedim ve hemen pencereye yöneldim disariya bakindim kimseler bana bakiyor mu tecessüs ediyor mu diye kimseyi görmedim rahatladim. Perdeyi iyice kapadim sonra tekrar namaz kilacagim yere yöneldim.Kibleye dogru ellerimi kaldirarak kulagima dokundurdum ve Allah-u Ekber dedim. Ama çok kisik bir ses ile kimseler duymasin diye.

Zorla Fatiha suresini okudum.Sonra kisa sure okudum metinleri arapça okudugum için zorlandim.O gece bir Arap beni duymus olsa hiç bir sey anlamazdi okudugumdan.Sonra yine kisik bir ses ile tekbir getirdim.Allah-u Ekber dedim ve ruku'a egildim elimi dizimin üstüne koydum belimi bu çesit daha kimseye egmemistim.Cok zoruma gitti de iyi ki odamda baska kimse yokmus dedim ve Subhane Rabbiyel Aziym dedim bir kaç defa sonra dogruldum.Semi'allah-u limen Hamide Rabbena lekel hamd dedim.Kalbimin atisinin arttigini hissettim,heyecanimi daha da artiran Allah-u Ekberi dedim.

Simdi secdenin sirasi gelmisti ve secde yerine o kadar tedirgin bir bakis ile bakiyordum ki ben mi bunu yapacam? nasil ellerimi dizimi ve yüzümü yere koyup kölelerin efendisine yaptiklari hareketi yapacakmisim? dedim.Sanki yerimde çivilenmis gibi duruyordum, hayir bunu yapamam,diye haykiriyordu içimden bir ses.Kendimi bu kadar zelil edemem ben burnumu da mi yere dokunduracakti m?? hayir! yapamam dedim sanki ayaklarim dondu da hareket edemedi.Beni böyle görecek arkadaslarimin bana ne kadar güleceklerini ve hatta kahkaha atacaklarini hayal ediyorum ve onlarin bana yazik miskin olmus araplar ona dokunmus "San Francisco" da diyorlar gibi bana.

Hayir! Hayir! dedim ve dua etmeye basladim ne olur yardim et Allah’m dedim ve derin bir nefes aldim nefsimi zorladim ve ellerim ve ayaklarim ile yere indim.Yüzümü bir türlü seccadeye koyamiyordum.Sonra bütün düsünceleri attim kafamdan ve zorlayarak seccadeye yüzümü koydum, üç defa Subhane Rabbiyel A'la dedim ve Allah-u Ekber dedim kalktim oturdum.Zihnimi baska seyle mesgul etmeden tekrar yere koydum yüzümü bu defa burnumun yere dokunmasini hissettim,yine Subhane Rabbiyel A'la dedim üç defa ve ne kadar zor olsa da bu namazi kilmaya mecbur ettim kendimi.

Yine Allah-u Ekber dedim ve ayaga kalktim ve nefsime dedim ki üç rekatim kaldi madem basladim bitirmem lazim dedim. Gururumla mücadele ederek devam ettim. Ama bunlar birinciden daha kolay oldular.Son secdemde sakin idim. Tesehhüde oturdum okudum ve sagima ve soluma selam verdim.O kadar yorulmustum ki oturdum ve ne yaptigimi bastan sona bütün hareketleri düsündüm ve utandim bir namaz emrini yerine getirmem bu kadar güç mü olacakti dedim ve utandim basimi egdim aglamaya basladim.

Ey Allah’m benim kabaligimi ve kibirligimi sen affet biliyorsun ben uzak yoldan geldim bu yolunda basindayim bu yolu tamamlamaya bana yardim et Allah’m dedim ve durmadan agliyordum. Tam bu sirada öyle bir hal aldi ki beni söz ile anlatamam ancak anlayabilmeniz için bir soguk hava esintisi gibi tam gögüs kismimdan baslayarak bütün vücudumu sardi ve beni de siddetli bir titreme aldi.

Bütün vücudumu saran bu tatli bir haz garip bir sekilde vicdanima kadar ulasti sanki Allah Tealanin rahmeti benim bütün zerrelerimi sardi yayildi bu anda sebebini bilmedigim bir tatli tatli aglamaya basladim.Öyle agliyorum ki göz yaslarim yanaklarimdan akip gidiyor.Agidim arttikça hissim de artiyordu ki beni latif bir rahmet kucakliyordu. Bu agit suçumdan dolayi ve yahut kibrimden dolayi bir agit degildi, sevinç de degildi o zaman ne agidi idi bu?

Sanki bir set açildi ilk defa içerimden ta derinliklerden açildi da içerisinde büyük bir define varmis da gazap ve korku ile beraber bir serinlik bir rahatlama su anda bu satirlarimi yazarken kendime sorular yöneltiyorum ve cevabini veriyorum.Allah azze ve celle bizlerin suçunu magfiret ettiginde sadece suçu affetmeyle kalmiyor ayni anda hem suçu affedip hem de sifa veriyor.Hem de sükunet huzur veriyor da o kadar bir rahatlama oluyor ki anlatilmaz bir duygu.Hayatimda ilk defa hissettigim bir duygudur bu.

Epey bir zaman iki dizimin üstünde basim egilmis yere yakin bir vaziyette ve iki elimin arasinda olmak üzere epeyce agladim.Kendime geldigimde öyle bir yorgunluk hissettim ki ömrümde böyle yoruldugumu hatirlamiyorum.Öyle bir deneydi ki bu hiç görmedigim ve aklimdan geçirmedigim bir deney oldu.Bir düsündüm bu deneyimi bir kimseye anlatilacak olsa asla anlatamam lakin o anda en mühim seyi idrak etmistim o da:

Benim Allah-u Tealâ’ya ve namaza o kadar ihtiyacim oldugunu hissettim ki onsuz asla yasayamazdim. Artik yerimden kalkmadan söyle dua ettim:

Ey Allah’im eger ben sana tekrar küfretmeye cüret gösterecek olursam beni öldür de tekrar küfretmeyeyim ve bu yasantima iman ile son ver su anda inaniyorum ki senin varligini inkar ederek bir gün de olsa yasayamam artik sensiz yasamak bana haramdir Allah’im dedim

Allah teâla söyle buyurur:

(Bir de sabir ve namazla Allah dan yardim isteyin.Gerçi bu nefislere pek agir gelirse de Allah'a saygisi olan kimselere agir gelmez.

Onlar öyle kimselerdir ki, Rablerine kavusacaklarini ve ona döneceklerini bilirler.) Bakara suresi Ayet 45-46

***

Demek ki tam mümin olmayana namaz kilmak çok zor geliyormus,halbuki bir vakit namaz on dakikada eda edilir.24 saatte on dakikasini namaza ayirmayan insan kendisinin mümin olup olmadigini yeniden gözden geçirmelidir...

Alinti


Selam Sevgi ve Dua Ile

Serbest Kürsü