Bölümler | Kategoriler | Konular | Kitaplar | İletişim
Acı
seni de vururlar birgün ey acı
uçuşup durduğun kanatlarından
sazın sözün türkülerin tükenir
ellerin koynunda kalakalırsın
şakaklarına kar yağıyor bilesin ey acı
gül açan yüreğimizde
göğeriyor rengin senin de
biz seni
ta eskiden tanırız hani
göğüslerimize taş olur inerdin
avuçlarımızda hira dağıydın
al atların tan yerine ayarlanmış yelelerinde
akdeniz rüzgarlarına karışan sendin
biliyorum
hiçbir tarih yazmayacak ve bir
sır gibi kalacak yakılan kitaplarda
göbek bağı anasından henüz çözülmemiş
bebeklerimize mitralyözlerin okyanus ötesinden
ayarlandığını
seni de yakarlar birgün ey acı
bir taptuk kul gözlerinden vurursa
parmakların eğri ağaç tutmaz
çığlıkların çağlar aşar duymazsın
ve ben biliyorum
örümceği, mağarayı, güvercini, asayı
ve ibrahim'in baltasını
biliyorum
nereden başladı bu kesik dans
ve bu dansa karşı afyonlanmış hecin yüzlü
insanlar kim?
kim kimin yanında
kim kimin karşısında?
meclis kürsüsünden konuşan bu adam kim
üsküdar kız lisesinde okuyan genç kız
çantasında kimin fotoğrafını taşıyor
kadıköy vapurunda sigara tüttüren delikanlılar
neden gülüyorlar ki
seni de vururlar birgün ey acı
filistin'de sapan taşlı çocuklar
dalın, kolun, fidelerin budanır
kuru bir kütükle kalakalırsın
öyle bakmayın balkonlarınızdan
fırat nehri ayrılık çıbanına tutuldu,
damarlarımızı yırtıyor
tuna nehri, onulmaz boşnak sızıları
pompalıyor yüreğimize
pilevne türküleri ağıtlara dönüşürken,
çeçenya'da yiğitler
inancın emeğin ve aşkın
kılcal damarlarına ulanıp sustular...
ve ne bağdat'tan
ne şam'dan
ne mekke'den
ne diyarıbekir'den
ne istanbul'dan
ne buhara'dan
bunca telefon direğine rağmen kimse
kimseyi duymuyor
seni de vururlar birgün ey acı
halepçe'de soldurulmuş gül gibi
bu sevdaya düşsen sende yanarsın
suskun, sıcak, uzun yaz geceleri
ve siz
ey analar,
hani siz, geceleri böler, çocuklarınıza ninniler
söylerdiniz
hani siz, fatihler doğururdunuz...
gelin-kızların giysileri kirletildi
çocuklar hep yetim kaldı
'elem yecidke yetimen feava'
ve ben biliyorum
ben biliyorum
istanbul'un
bağdat'ın
diyarıbekir'in
mekke'nin
buhara'nın
birbirine nasıl bağlandığını, nasıl çözüldüğünü\ sonra
ey insan
ey insanlık
ayağa kalk
kolları ve bacakları budanmış delikanlıları
boyunları gövdelerinden ayrılmış insanları
gözleri uyur gibi kapanmış, kan pıhtıları içindeki bu
çocukları
gelişmiş laboratuarlarınızda dikkatle inceleyin
ve birgün
bu dünya
gül bahçesine dönecek
bunu böyle bilin\ ve
nutmayın!!
Ferman Karaçam
Acı başka türlü nasıl ifade edilebilir ki?
Selam ve dua ile...
Ahuzar
çok güzel bi şiir ellerinize saglık ...
İlgi ve alakanız için teşekkür ederim Hifa kardeşim...
Evet, her ne kadar zikr-i hafi yolunun büyükleri şiirle pek ilgilenmemişlerse de, yazan-çizen, edebiyatla meşgul olan insanların, talim ve terbiyenin vesailinden biri sayılan hikmetli sözlere, bercestelere yazılarında yer vermeleri... Hatta kendilerinin meşgul olmaları da gerekebiliyor zaman zaman...
Paylaşımın için teşekkürler sevgiyi AHUZAR...
Selamlar...
Soruyu öyle sor ki; ne kendine utanç, ne de sorulana azap olsun.
Muhterem Halis hocam,gerek genele gerek zatıma müteveccih yorumlarınızı dikkate alıyor, tavsiyeden ziyade ders telakki ediyorum.Çok istifade ediyorum Allah razı olsun.
Şiir bahsine gelince, size tamamen katılıyorum.Edebiyatla bilhassa şiirle ilgileniyorum ve bu konuda titiz, seçici olunması gerektiğine inanıyorum.Bu sebeple nacizane kalbimde ve hafızamda iz bırakan, vicdanımda karşılığı olan, taşımaya ve aktarmaya değecek yazı ve şiirleri paylaşmaya gayret ediyorum. Rabbim bilerek yada bilmeyerek hataya düşmekten muhafaza buyursun..
Hocam değerli yorumunuz için teşekkür eder,saygı ve hürmetlerimi sunarım...
Selam ve dua ile...
Ahuzar