Bölümler | Kategoriler | Konular | Kitaplar | İletişim
ALLAH iLE DOSTLUK NASiL KURULABiLiR?
ALLAH iLE DOSTLUK NASiL KURULABiLiR?
Yeryüzüne bir damla olarak düsen ve daha sonra Rabbi tarafindan kendisine hayat hakki taninan insanoglu dünyaya merhaba der demez farkli tip ve karakterde insanlarla karsilasir.
ileriki yaslarda; insanlardaki mizaç ve deger yargilarinin kendi karakterine en yakin olana karsi sicak bir ilgi besler.
Ayni karaktere sahip olmanin ya da hayata ve olaylara ayni pencereden bakmanin verdigi referans tüm sirlarini paylasmaya kadar vardirir.
En ufak bir sikintiya düstügünde kalbine demir attigi kimseden bir 'alo' bekler. Kendisini ilk ziyaret eden, hiçbir menfaat beklemeden ayni sanciyi yüreginde hissedip derdine derman olmaya çalisan kisi en yakin dost olmustur artik.
Artik hayatin büyük bir bölümüne dostunun da penceresinden bakmaya, sesleri dostunun da kulagindan isitmeye, herhangi bir mesele karsisinda dostunun da düsüncelerini paylasmaya çalisir.
Bu birliktelik tek yürek çift beden olarak el ele cennet ya da cehennem yolculuguna kadar devam eder.
Ve dostluk nasil baslamissa; Cennet ya da Cehennem de öylece devam eder. Ya beraberce yanarlar ya da Cennet nimetlerinde yüzerler...
Yanlis dost seçenler ates içinde yanarken birbirlerini suçlayip;
"... keske peygamberlerle birlikte hak yolu tutmus olsaydim."
"Eyvah bana, keske filani dost edinmeseydim..." derler. (Furkan: 25/27-28)
Keskenin fayda vermedigi bu beldede (cehennemde) yanlis dost seçiminden dogan pismanliga da kulak verilmez.
"Defolu" dost seçenler bir taraftan yanarken diger taraftan da ayni sicak ilginin oracikta da vuku bulmasini isteyerek;
"...Biz size uyan kimseler idik. Simdi atesin bir kismini olsun bizden kaldirabilir misiniz." derler.
Gerçek dost o atesi oradan kaldirip uzaklastirmaya kadir olandir.
Kendisi acizken, bir sekilde cehennem çukuruna düsüp çikamazken, derisini eriten atesin derecesini düsüremezken dostuna nasil yardimci olsun? O'nun derdi basindan askindir. Kandirildigina mi yansin kandirdigina mi?
Bir defa da olsa cehennem sakininin agzindan hak cümleler çikar;
"... Muhakkak biz, hepimiz bunun içindeyiz. S;üphesiz Allah kullar arasinda hüküm vermis bulunuyor." (Mü'min: 40/47-48)
Tabi ki dostunun bu söylediklerini;
"Kör mü dost seçerken dikkatli olsaydin? Kör mü ahiretin için yatirimini yaptigin kalp ve nasihatlere dikkat etseydin." olarak algilar.
Tabi ki is isten geçmistir artik. Hem birbirlerini suçlarlar hem de hep bir agizdan;
"Keske peygamberlerle birlikte hak yolu tutmus olsaydim." derler..." (Furkan: 25/27)
Bir de dost seçiminde isabetli kararlar verenler vardir. iste onlar ebedi dostluk (kardeslik)larinin temelini geçici dünyada atarlar.
Hep kendisinden iyi olan ve oksijenini cennetten teneffüs etmislerin sesine kulak verirler. Bilirler ki onlardan yamukluk gelmez. Yine bilirler ki yüzlerindeki tebessüm tamamen Rabbinin rizasini kazanmak için... ve sürekli Cennetle müjdeleyip Cehennemle korkuturlar. Seytan ve dostlarina aman vermemeye çalisirlar. Dostluklari tüm hücreleri ile Rabbinin rizasina uyumludur.
Öteki tarafta ebediyyen komsu olmak için nasihatlesir dururlar... Bu tür dostlar irk, soy, sop, zenginlik, fakirlik dinlemezler...
Ve el ele Cennetin kapisindan içeriye girerek dostluklarini pekistirirler.
(Bir Mükafat) Adn Cennetleridir ki oraya girerler. Orada altin bileziklerle ve incilerle süslenirler. Orada elbiseleri de ipektir.
"Diyeceklerdir ki: Bizden üzüntüyü gideren Allah'a hamd olsun. Muhakkak Rabbimiz, magfiret edicidir, mük
ÇOK GÜZEL TEsEKKÜRLER ELiNE SAGLiK
Acaba insan gerçek dostunu nasil unutur da kendisine ahirette faydasi deGil zarari dokunacak yalanci dostlara nasil kapilir?Nasil hayatin akisina kendini birakir da esen rüzgarda savrulan çöp gibi amaçsizca dolasir durur etrafta.... Nasil farkinda olmaz hakikatin....Her sey burda gözlerimizin ucunda,her sey burda kulaklarimizin ardinda,her sey burda avuçlarimizda,her sey burda kendi içimizde,her sey burda etrafimizda......asikar ortada durmakta.....peki neyi yapmiyoruz acaba...neyi unutuyoruz...kalp gözüyle bakmayi belki de...belki de sadece düsünmeyi unutuyoruz....her sey o kadar olaGan geliyor ki bize,hiç bir seyin farkinda olamiyoruz bellkide....oysa ki ne büyük mucizeler durmakta karsimizda.....eGer bunlarin farkinda deGilsek ne anlami kalir ki görmenin...hakikati göremedikten sonra kör sayilmazmiyiz esasinda....
"insan anlamaz bütün bunlari;
Anlamak istemez belkide;
Anlamak istemez nedenleri, hayati;
Alisir rahatliGa;
Alisir savrulmaya;
Zor gelir artik her sey ona......"
Çok doGru vahiy kardes,sizinde paylasmak isteyen gönlünüze saGlik kardes.insallah bizi nasihatlandircak yazi ve yorumlarinizin devmaini bekliyoruz..
En güzel dost nasihat edendir.....
Ve en güzel, nasihatçi da,sizi mevla ya sevkedendir. Böyle dost ve dostluklara sahip olma duam ile.. Selam ve dua ile....