Bölümler | Kategoriler | Konular | Kitaplar | İletişim
VEDA
VEDA
Bu ilk yikilisim deGil gülüm;
Kaç vurgun yedim,
Kaç ihanet gördü kalbim,
Ve kaç yanginda yandi gönlüm.
Gülüm! ilk yikilisim deGil bu;
Bilmem kaçinci..
simdi,
Ölüm uykusunu bekler gözlerim.
Dirilmek,
Vurulup yikilmamak...
Mazimin hoyrat türkülerinde kalmis meGer.
ilk yikilisim deGil bu,
Ve bu sana,
Son gelisim, son yazisim,
Yanayakila son yakinisim:
Adim yitik,
Sesim bitik,
Ve umutlarim sönük...
YüreGim kara,
YüreGim yanik,
YüreGim talan,
Res çekmisim isyanlara da ..
Fora yelkenler,
Yolum, Rüzgarlarin gittiGi yere...
Düslerim,
Gayya kuyularinda.
Umutlarim,
UmutsuzluGun koynunda.
Ve civan yüreGim,
Kavganin tam orta yerinde.
Ne, firtinalar vurdu yüreGimi,
Ne, kesmekeslerde savruldum.
Köse baslarinda kursun yemeden,
Sirtima, kahpe hançeri düsmeden,
Ve hayat zehrini tatmadan dudaklarim,
Yikilmazdim bir zamanlar ya...
ilk yikilisim deGil bu gülüm.
Serin ve sessiz bir safak vaktiydi,
Yüreklerin, sevdaya açma vaktiydi,
Babalarin "KOÇUM!" demesi kadar grur,
Analarin "ARSLANiM!" demesi kadar hüzün vaktiydi.
Parkasiz, postalsiz geldiler,
Fermansizdilar,
Pervasizdilar...
Gözlerimi baGladilar,
Umutlarimi daGladilar,
YüreGimi çaldilar,
Sevdami aldilar.
Çiçek açmadan soldu umutlarim,
ilk yikilisim deGil bu gülüm!
Bu bir vedadir, aksam olmadan.
Bu bir aGittir, gözler dolmadan.
Ve gitmek gerek: Güller solmadan...