Bölümler | Kategoriler | Konular | Kitaplar | İletişim

METROPOLDEN MANZARALAR

METROPOLDEN MANZARALAR



Ölüm tezgahi kurulup bes yildiz otellerde,
serefe kalkanda kadeh; mum yanar, hayat söner.
Garip serçecikler titrer, hoyrat esen yellerde,
Analar dualar eder: Gün ola devran döner.

Kurban hazir, celep hazir, pazar var orta yerde,
Aci bir feryat yükselir, meGer yürekler yanar.
Lokman hekim nerde, ilaç bulunmaz mi bu derde?
Yurdum viran olmus sanki, simdi baykuslar tüner.

Gece solgun, gece mahzun... düsler kurar tazeler,
Düs gerçek olanda yiGit, öze dönmeyi dener.
Güllerimsolar her gece, bey(!)ler gamsiz gezeler;
Bir gün kader bize güler, küfür yaGmuru diner.

Anadolumun katline nice ferman yazilir,
Geçmisini bilmeyenler, kutlu asklari kinar.
Mecnunun astiGi çöle, kör kuyular kazilir,
Ferhat'' in daGinca zalim dertler, sirtima biner.

Bir tebessüm, bir kahkaha; aci zehir zemberek,
Kesisler saki mi(!) oldu, sarap diye kan sunar.
Canlar boGulur girdapta, bir kutlu ferman gerek;
Hamza gerek, yahut Kür-sad, vurup zalimi yener.

Küfür ehlinin celladi, kara maskeli yüzü,
Kana susayanda kalbi Anadoluma süner.
Mukaddeslerimi yikar, doymak da bilmez gözü,
Akbabalarca pervasiz, cansiz tenime konar.

Ve sehirler can çekisir, direnir ölümlere;
Los isik salarken gece benim yüreGim donar.
Hakk yola kurban olurum, bas eGmem zulümlere,
Gün, ellerin günü diye; sanman ki TÜRK BiR KÖ$EYE SiNER !!

Serbest Kürsü