Bölümler | Kategoriler | Konular | Kitaplar | İletişim
Sen Ahmed ü Mahmud ü Muhammedsin efendim
Sen Ahmed ü Mahmud ü Muhammedsin efendim
Hak'dan bize Sultan-i müeyyedsin efendim.
(Seyh Galip)
Vahiy melegi Cebrail aleyhisselam, anlatiyor:
-Hazret-i Allah, beni yaratti. Onsekizbin yil arz altinda kaldim...
-Ey Cebrail seni kim yaratti?
-Sen yarattin yara Rabbi. Her sey senin ve sen her seyi yaratansin... Bense... ben, güçsüz ve ihtiyaç sahibi bir mahlukum.
Konusmadan sonra bir onsekizbin yil daha geçti... Yüce Allah yine sordu:
-Seni kim yaratti?
-Ya Rabbi, beni yaratan; öldürmeye ve diriltmeye kudreti olan sensin. Bense kuvveti hiç bir seye yetmez biçarayim.
Üçüncü onsekizbin yil da geçti...
-Ey Cebrail, ben kimim, sen kimsin?...
-Allahim sen her seyin yaraticasi ve sahibi; bense bir kulcagizim.
Bu cevabimin pesinden bir merakimi dile getirdim:
-Ya Rabbi benden üstün bir varlik halkettin mi?
-Karsina bak, buyurdu...
Yüce emre uyarak gösterilen yere baktigimda bir nur gördüm.Ama nasil bir nur? Güzelligine hayran kaldim.Dört tarafinda da dört ayri nur?
-Allahim, gözlerimi alan bu harika aydinlik da ne?
-Seni,ne kadar melek varsa hepsini ve bütün her seyi askina yarattigim nur!... O, en aziz kulum ve Peygamberimdir. O, canli cansiz her seyin en üstünü ve en hayirlisi olan Muhammed Mustafa'dir "sallallahü aleyhhi ve sellem"
Sordum:
-Ya çevresindeki nurlar?
-Sagindaki Ebu Bekir Siddik, solundaki Ömer ibni Hattab, önündeki Osman bin Affan, ardindaki Ali ibni Ebi Talib'dir."Radiyallahü teala aleyhim\".
-Ya Rabbi; bu bes kisinin diger insanlardan üstün bir tarafi olmali!
-Bu besi kendime dost seçtim. Onlari seven beni sevmis, düsmanlik eden bana düsman olmmus olur. Bunlari sevenleri cennete, sevmeyenleri cehenneme koyacagim.
Hak yaratti alemi,askina Muhammed'in
Ay ü günü yaratti,sevkine Muhammed'in
ilk insan Adem Peygamber, ars üzerinde "La ilahe illallah Muhammedün Resulullah" yazisini görünce ismin sahibinin erisilmezligini anladi.Ancak O'nun ismi sadece göklerin en yüksegini mahyalandirmamisti. Kelime-i tevhid cennette her sarayda, her yaprakta, her çiçekte, her bucakta okunuyordu.
Adem aleyhisselam,bu hali oglu Sit Peygambere anlatiyor:
-Cennette O'nun ismi ile güzellesmemis bir tek köse bile görmedim.Her yan ve her yön o serefli ismin piriltilarini aksettiriyor.
-Peki,babacigim hanginiz daha kiymetlisiniz?
Sit aleyhisselamin sualine Adem Peygamber cevap vermek istememis olacak ki sükutu tercih etti.Ne var ki ayni sual üçüncü kere tekrarlaninca ezeli hakikat daha o günden açiklandi.
Alemlerin Rabbi buyurdu:
-Ya Adem! Her seyi senin için yarattim,seni ise o seçilmis için!!! Cenneti o'nunla ve o'nun ümmetiyle dolduracagim.Kendisine arap dili ile Kur'an-i kerim indirecegim.Bu kitabin emir ve hükümleri,hiç degismeyerek dünyanin sonuna kadar devam edecektir.Bu peygamber,benim en sevgili kulumdur.iyiligi her insana ulasacaktir. O'na uyanlar seçkin kullarimdan olur.Büyük sefaat sahibidir.ismi yer yüzünde "Muhammed" göklerde "Ahmed"dir.O'nu dünyanin sonuna yakin gönderecegim.Hiç bir Peygamber O'ndan üstün olmadigi gibi,hiç bir ümmet de O'nun ümmetinin sayisina varamayacaktir.Ümmeti abdestli gezer.Öyle ki bunlarin yerdeki nurlari yildizlarin gökteki aydinligi gibidir.
Ol dedi oldu alem, yazildi levh ü kalem,
Okundu hatm-i kelam,sanina Muhammed'in
Adem babamiz,cennetten çikarilinca,üç yüz sene göz yasi döktü.Cok üzgün ve çok pismandi.Gaibden gelen bir sesin de hatirlatmasi ile el açip-cennette iken Cebrail aleyhisselamdan ögrendigi bazi isimleri araya koyarak-dua etti:
-Ya Adem,kiyamete kadar gelecek evladinin günahlarinin bagislanmasini isteseydin bu isimlerin sahiplerinin sevgisi için yine kabul ederdin...
Hep erenler geldiler,dergaha yüz sürdüler
Zikr-ü tevhid ettiler,nuruna Muhammed'in
O,müthis tufandan önce Nuh aleyhisselama bir gemi yapmasi buyurulunca yüzyirmi dörtbin dört tane tahta hazirladi.Ve Cebrail'in tenbihi ile her tahtaya bir Peygamberin mübarek adini yazdi.Ancak ertesi gün tahtalardan isimler silinmisti. Olaya çok üzüldü.isimleri tekrar yazdi.Devrisi sabah yazilar yine silindi.Bir daha yazdi ama bir sonraki gün tahtalar bombostu... çok müteessir oldu... bir tuhaflik vardi bu iste. Sir, gelen vahiyle çözüldü.
-Tahtalarin ilkine benim,sonuncusuna da habibim Muhammed Mustafa aleyhisselamin adini yaz ki seytan öbür isimleri silmesin.
Nuh Peygamber,emredildigi gibi yaparak çalisip gemisini tamamladi.Fakat dört tahta artmisti. Bunu Cebrail aleyhisselamla konustu:
-Ya Cebrail, fazla gelen dört tahtayi ne yapayim?
Vahiy melegi suali Hak teala'ya sundu.
insanligin ikinci babasi Nuh Peygambere haber geldi.
-Ey büyü peygamber! O dört tahtaya son peygamberimin dört halifesinin isimlerini yaz; gemi o zaman tamam olacaktir.Zira o dört insan, isla dininin dört sütunu gibidir.islamiyet onlarla ayakta kalir ve onlar sayesinde dünyanin her tarafina yayilir.Vahye uyularak denilenin yapilmasi ile gemi tamamlandi ve ondan sonra yüzebildi.
Nuh Peygaber,Hazret-i Ebu Bekir,Hazret-i Ömer,Hazret-i Osman,Hazret-i Ali'nin isimlerini artan tahtalara yazarak bunlari gemisine çakmadikça görünüsteki kusursuzluga ragmen geminin yüzmesi ve felaketten kurtulmasi mümkün olmamisti.
Ya mü'minler... mü'minlerin de o dört büyük zatin ismini kalplerine yazmadikça distan ne kadar olgun ve noksansiz görünürlerse görünsünler büyük imtihanda kurtulmalari mümkün olabilir mi? Sadece iki cihan günesi essiz ve emsalsiz Peygamberimizi degil,O'nun dostlarini da sevmek gerekiyor...Bu sart yerine gelmeden,O'nun sevdiklerinin aski kalbe yerlesmeden cezadan kurtulmak ne mümkün?...
Veysel Karani kazandi, ahir yine özendi
Sekiz uçmak bezendi,askina Muhammed'in
ibrahim aleyhisselam, bir gün rüyasinda Cenneti gördü. Uzunlugu yer ile gök arasindaki mesafeden fazlaydi. Meleklere:
-Buralar kime mehsustur? diye sordu.
-Evlatlarindan Muhammed Mustafa ve o'nun ümmeti içindir,diye cevap verdiler.
ibrahim Peygamber,dikkatle bakinca agaçlarda"La ilahe illallah" budaklarinda "Muhammedün Resulullah",meyvelerinde "Sübhanellah", "Velhamdülillah" cümlelerinin yazili oldugunu gördü...
Uyandiginda rüyasini milletine nakletti.
-Ümmeti Muhammed kimdir,diye sordular.ibrahim aleplisselam,düsünceye daldi. O anda Cebrail aleyhisselam peyda oldu ve:
-Ne düsünüyorsun ey Allah'in dostu, dedi.
-Bir rüya gördüm... girdüklerimi ümmetime anlattim,Muhammed ümmetini ögremek istediler.Benimse bu hususta bilgim yok.Onun için düsünüyorum.
Cebrail aleyhisselam:
-Ben de fazla bir sey bilmiyorum,diyerek Cenab-i Hakka arz etti:
Yüce Allah söyle buyurdu:
-Muhammed,benim ahir zaman Peygamberimdir.Makbul kullarima Peygamber olarak gönderecgim.O peygamberi bütün yaratilmislarin arasindan seçtim. Kendisini ve ümmetini yerden ve gökten yüzyirmi dört bin yil evvel yarattim.Kiyamet günü O'nun yolundakilerin yüzü bütün insanlarin yüzünden daha ak,aydinlik ve abdest suyu degen vücut parçalari piril piril olacaktir.
Feristehler geldiler,saf saf olup durdular
Bes vakit namaz kildilar,askina Muhammed'in
Tevrat,Musa aleyhisselama inince büyük Peygamber çok sevindi ve sükrünü dile getirdi. Cenab-i Hak:
-insanlarin kalbine baktim.En mütevazi olarak seni gördüm.Bu sebeple seni Peygamber yaptim ve benimle konusma devletine erdirdim,dedi ve ilave etti:
-Ölünceye kadar tevhid üzere ol.Sevgili Muhammed Mustafa'nin Resulüm oldugunu tasdik et ve kalbine O'nun muhabbetini yerlestir!
-Ya Rabbi, Muhammed kimdir; O'nu tanimiyorum?
-O öyle bir kimsedir ki yerleri ve gökleri yaratmadan binlerce sene evvel güzel ismini arsin üzerine yazdim.Ya Musa,sana çok yakin olmami ister misin? Öyle bir yakinlik ki bedenine ruhdan ve gözünün siyahina beyazindan daha yakin olayim!..
-Allahim bundan gayri ne arzum olabilir?...
-Öyleyse Habibime çok selavat oku.
Hak teala devam etti:
-Ölen bir kimse Muhammed aleyhisselami inkar etmisse,o bedbahti sürüterek cehenneme attiririm.Beni görmesini nasip etmem ve hiç bir melek ve peygamberin sefaat etmesine de için vermem!...
Bunu yolundakilere bildir.
-Ya Rabbi O'nun hakkinda biraz daha bilgi sahibi olmak isterim.
-Eger Muhammed aleyhisselam olmasaydi; yeri-gögü, cenneti-cehennemi ayi, günesi, geceyi-gündüzü, melekleri, Peygamberleri ve hiç bir seyi yaratmazdim. O'nun Peygamberligini kabul etmezsen ibrahim halilulllah bile olsan sana eziyet ederim!...
-Onun Peygamberligini ve yüksekligini kabul ettim Ya Rabbi!...
Havada uçan kuslar, yeserüp dag ü taslar,
Yemis verir agaçlar,askina Muhammed'in
Davut aleyhisselam,bir gün Zebur okurken kitaptan bir nur yükseldigini; bu nurun odayi doldurdugunu ve kalbinin rahatladigini gördü...Ve bu hal,her Zebur okuyusunda tekrar etti.Nurun mahiyetinni Allahü tealaya sordu:
-Ya Rabbi bu nur neyin nesidir?
-O, habibim Muhammed Mustafa'nin nurudur.Cümle alemi onun hatirina yarattim.
Bu tüyler ürperten ilahi cevap üzerine Davut Peygamber,yüksek sesle "Lailahe illallah Muhammedün Resulullah" dedi.Bütün yirtici hayvanlar,kuslar, böcekler ve yilanlar, çevresine toplandilar ve:
-Öyledir ya Davut! diyerek onu dogruladilar.
Bu olaydan sonra Davut Peygamber,Zubur okumaya baslarken kelime-i tevhid söyle oldu.
imansizlar geldiler,andan iman aldilar
Bes vakt namaz kildilar,askina Muhammed'in
O'nu övmeye kalkan erir ve tükenir.
O\'nu hiç bir lisan medhetmeye kafi gelmez. O' kelimeler üstü ve kelimeler ötesi ve gönüller dolusu sevgiye layiktir.
Yunus kim ede medhi,över Kur'an ayeti
Ah! vergil salevati, askina Muhammed'in
Biz de...kendim,esim,dostum,tanisim,arkadasim,binler,onbinler,milyonlar, milyarlar, O'nu o en sevgili ve en üstün'ün Peygambeligini kabul ettik ya Rabbi...
Bundan üstün devlet bilmiyoruz ya Rabbi!..
Alinti
Selam Sevgi ve Dua ile :)