Bölümler | Kategoriler | Konular | Kitaplar | İletişim

PAPATYANiN HiKAYESi

Günlerden bir gün,evrenin bir noktasinda,küçük bir tirtil gözlerini hayata açmis.DoGal içgüdüleri ile hemen beslenmeye baslamis.Ne bulursa yemis.Bir süre sonra,yeterince büyüdüGünde,kendine güvenli bir yer bulup,bir koza örmeye baslamis.Bu kozanin içinde geçirdiGi uzunca bir sürenin sonunda da,rengarenk kanatli bir kelebek olup çikmis.
Minik kelebek,uçabiliyor olmanin da verdiGi mutlulukla uçmaya baslamis.DaGlar tepeler asmis,ormanin her yerini dolasmis.Derken bir vadiye gelmis.Rengarenk çiçeklerin bulunduGu bir vadiye.

Etrafina saskin saskin bakarken,vadinin öbür ucunda bir papatya görmüs.Bir anda afallamis.Ne düsüneceGini,ne yapacaGini bilememis.içinden "Ne muhtesem bir çiçek"diye geçirmis.Ve vakit kaybetmeden yuzlerce renkli, hos kokulu cicegin üzerinden geçip doGruca onun yaninda almis solugu.

"Merhaba" demis papatyaya, "sizi uzaktan gördüm ve yaniniza gelmek istedim"

Nazli papatya söyle bir bakmis konuGuna ve "Merhaba" demis, "bende yalnizliktan sikilmistim zaten" Ve konusmaya baslamislar.

Kelebek ona hayat hikayesini, nerede dünyaya geldiGini,geçtiGi ormani,tepeleri anlatmis.Papatyada ona kendinden bahsetmis.Birbirlerinden gerçekten hoslanmislar.Kelebek bütün zamanini papatyayla geçirmis.Gece olunca beraber yildizlari ve ates böceklerinin danslarini seyretmisler.Gündüz olunca kelebek,kanatlariyla papatyayi günesin yakici isinlarindan korumus.

Minik kelebek papatyayi çok sevmis.O kadar çok sevmis ki,bir türlü onun yanindan ayrilamamis.Papatyanin da onu sevip sevmediGini merak ediyormus.Ama cesaret edipte bunu papatyaya söyleyememis bir türlü. Onu kirmaktan,incitmekten,bu yüzden kaybetmekten korkmus.Papatyada kelebeGi çok sevmis ama o da bir türlü söyleyememis sevgisini. Duygularinin karsiliGinin olmayacaGindan bu yüzden kelebeGi kaybedeceGinden korkmus.

Böylece iki sevgili yan yana,ama sevgilerini paylasmadan sürekli sohbet etmisler.Böylece saatler saatleri kovalamis.Günler geçip de, kelebek artik zamani kalmadiGini,gücünün tükendiGini anlayinca,papatyaya donmus ve "Üzgünüm, ama senden ayrilmam gerekecek" demis. Papatya buna bir anlam vermemis.

"Neden" demis. "Yoksa benim yanimda mutsuz musun?"

"Hayir" demis kelebek."Sen benim hayatima anlam kattin. Fakat biz kelebeklerin ömrü sadece uç gündür.Ve ben de ömrümü tamamladim.Artik kelebeklerin hiç ölmediGi bir yere gitmeliyim."

Papatya bu duruma çok üzülmüs. Ama yapacak bir sey yokmus zaten.Kelebek artik hiç gücünün kalmadiGini, daha fazla tutunamayacaGini fark ettiGinde, son bir gayretle papatyaya "Sevi seviyorum" diyebilmis ancak.

Papatya donakalmis. Sadece "Bende..." diyebilmis kelebeGin arkasindan.Ardindan da gözyaslarina boGulmus.içinden "Keske onunda beni sevdiGini bilseydim.Keske onu sevdiGimi söyleyebilseydim." diye geçirmis.

Papatya,sevdiGinin onu sevdiGini bilmeden geçirdiGi günlerin acisina dayanamamis.Bir sure sonra yapraklari once solmus,sonra da dökülmeye baslamis.

Her dusen yaprakta papatya,içinden "seviyormus" diye geçirmis.iste o günden beri,bunu bilen asiklar,sevgililerine soramadiklarini hep papatyalara sormus;seviyor mu?,sevmiyor mu?diye...


alinti.


Hayir Gibi Görünen ser, ser Gibi Görünen de Hayir Olabilir. sani

Kültür ve Toplum