Bölümler | Kategoriler | Konular | Kitaplar | İletişim
Ümit...
[navy]Ümit....
Büyük ve ciddi kuskular arifesinde bulunuyoruz. Toplum sanci sanci üstüne kivranip duruyor ve yeni bir seyler dogurma esiginde... Yillar yili binbir paradoksla kendine has çizgiden uzaklasmis yiginlar, gelecek hakkinda oldukça endiseli ve ümitsiz. Yürekler dermansiz...zihinler fakir...ilhamlar sevimsiz...
Ruh dünyasi böylesine sarsik ve istikbali içice kaos, cani dudaginda perisan kitleler, dizlerine derman, yüreklerine fer bekliyorlar. Kendisinde hayat ve saadet umdugu havarisini, iman ve ümit mesajlariyla karsisinda bulmasi, onun için en hayati bir mevzudur...
Ümit her seyden evvel bir inanç isidir.inanan insan ümitlidir ve ümidi de inanci nispetindedir. Bu itibarladir ki, saglam inanç mahsulü çok seyler, bazilarinca harika zannedilmektedir. Aslinda, ümit, azim ve kararlilik, iman dolu bir kalbe girince, beseri normaller asilmis olur. Bu seviyede gönül hayatina sahip olamayanlar ise bunu fevkaladeden sayarlar... Hele insan, inanacagi seyi iyi seçebilmis ve ona gönül vermisse, artik onun ruh dünyasinda, ümitsizlik, karamsarlik, ve bedbinlikten asla söz edilemez...
Fert, ümitle varliga erer; toplum onunla dirilir ve gelisme seyrine girer. Bu itibarla, ümidini yitirmis bir fert var sayilamayacagi gibi, ümitten mahrum bir toplum da felç olmus sayilmaz. Ümit insanin kendi ruhunu kesfetmesi ve ondaki iktidari sezmesinden ibarettir. Bu sezisle insan, kainatlar ötesi Kudreti Sonsuz\'la münasebete geçer ve onunla her seye yetebilecek bir güç ve kuvvete ulasir. Bu sayede de; zerre günes, damla derya, parça bütün ve ruh kainatin bir solugu haline gelir. Hz. Adem, semasinin karardigi, azminin kirildigi ve caninin dudagina geldigi bir devrede, ümitle silkindi, \"nefsime zulmettim\" dedi ve dirildi. Seytan ise, gönlünden akittigi ümitsizlik kan ve irin içinde bocaladi durdu ve nihayet boguldu...
Her gönül-eri ümitten bir mesale ile yola çikmis, bununla tufanlari gögüslemis; firtinalarla pençelesmis ve dalgalarla bogusmustur. Kimisinde de ümit Cudi tomurcugu, kimisinde irem baglari kimisinde de Medinelesen bir Yesrib haline gelmistir. Bu vadide her ümit kahramani, ayni zamanda Hak katinin azizi, halkin da bayragi olmustur.
Ne yigitçe ve çalimla yola çikanlar vardir ki, iman ve ümit zaafindan ötürü, yari yolda kalmislardir. Küçük bir zelzele, gelip geçici bir firtina, akip giden bir sel, onlarin azim ve iradelerini de beraber alip götürmüstür. Ya kendilerine ümitle baglanip sonradan onlarla beraber yeis batakligina düsüp bogulanlarin hali, o hepten yürek acisidir.
Bizler topyekün bir millet olarak, dayanip darilmayan, azmedip yilmayan ve hele ümitsizlige asla kapilmayan yol göstericilere; ekmek kadar, su kadar, hava kadar ihtiyaç içindeyiz. Hevesle yola çikip hevalarina göre aradiklarini bulamayinca, ya ümitsizlige düsmüs veya yaradanla cebellesmeye girismis olanlara gelince; onlar bizden, bizde onlardan fersah fersah uzakta bulunmaktayiz. Felegin genis dairedeki çarki çemberi, hiçbir zaman, yerdeki bu sefillerin kokmus felsefelerine ve bozuk hendeselerine göre cereyan etmeyecektir...! Binbir ümit tomurcugunun tebessüm ettigi ve binbir tohumun, topragin altinda kara düsecek cemreyi bekledigi su günlerde, ümitten mahrum gönüllere ümit dileklerimizle...
07/10/2005 / istanbul
Dr.Hamza Yasar OCAK[/navy]
Selam Sevgi ve Dua ile :)