Bölümler | Kategoriler | Konular | Kitaplar | İletişim
Viransehir, Eyyup Nebi rüzgari...
Viransehir, Eyyup Nebi rüzgari...
"Ey Rabbim, aci bana iyiden iyiye dokundu..." (Enbiya 83)
Insanligin ortak vatanindan; acinin, ayriligin, kopusun ve insanca tutunmanin, topraga tel tel degdigi sahralardan geliyorum: Urfa, Viransehir, Eyyup Nebi Beldesi.
"Yeryüzünde cennete en yakin yer neresi deseler, Eyyup Nebi Köyü'dür derdim" dedi, Dilipak... Dünyaya atildigimiz sifirinci zamandan itibaren Yaradici'nin mekan olarak muhatap aldigi topraklar...
Rüzgari latif, pek latif, böyle ferah bir esintiyi dünyanin hiçbir yerinde hissetmedim. Kokusunu tarif etmemse daha zor elbette. Dr. Ramazan Bey "Toprak kokusu" dedi, kokladim ve içimden dökülenler sunlar: Sonsuzluk, ölüm, sükunet, agaçlar, sert ve yesil uçlu islak yapraklar, soylu ve yüksek ruhlar, nem ve varolus, kahverengi, melek, yalnizlik, aglayis, yorgunluk, çaresizlik, karsiligini bulamamislik, nizanin bitisi, sik