Bölümler | Kategoriler | Konular | Kitaplar | İletişim
Cennet Analarin Ayaklari Altindadir...
Cennet Analarin Ayaklari Altindadir....
"Anne girdin düsüme./ Yorganin olsun duam;/ mezarinda üsüme." (N.F.Kisakürek)
Annenin çocuguna karsi sefkat duygusu daha o bedenine düstügü andan itibaren baslar. Artik anne onun için yer, içer ve uyur. Canina can katilmistir ve tasidigi emaneti birken iki olmustur.
Bebek dünyaya geldikten sonra ise artik tüm kaygilari, endiseleri, sevinç ve hüznü onun üzerinden olur. Artik iki kez korkar, iki kez umutlanir, iki kez hayal kurar, iki kez endiselenir. Hayata dair tüm planlari, bakis açisi çocuklari üzerinden sekillenir. Çocuk sayisina göre katlanir.
Yillarca onlarla hastalanir, iyilesir, sevinir, üzülür.
Klasik birer söylem gibi gelen bu duygulari bir annenin nasil içsellestirdigini de yine ancak "anne" bilir. Bebegi ile birlikte ateslerde yanmayi, o yedikçe doymayi, o güldükçe mutlu olmayi, onun gözlerindeki mutlulukla dünyanin hazinesine bedel haz duymayi...
Bedel gerektirir, emek gerektirir, çile gerektirir... O yüzdendir ki "Cennet analarin ayaklari altindadir."
Hiç büyümez anne için çocuklari; hiç beceremez, hiç kendisine dikkat edemez. O hep çocuktur. O hep ilgi ve yardima muhtaç...
Bir anne için evladinin ne yasi, ne mevkisi onu kendi "bebegi", "kuzusu" olmaktan azad kilmaz. Devlet baskani da olsa ülke yöneten, din
HACI ALI kardes sanirim sizinle ayni mail grubuna üyeyiz:)