Bölümler | Kategoriler | Konular | Kitaplar | İletişim
Sen yeter ki,Rabb’e teslim Ol!
Sen yeter ki,Rabb’e teslim Ol!
Dertler, acilar ve çaresizlikler...Insan eli kolu bagli bir vaziyette Rabbi’ne(cc)teslim oldugunda,karanliklar aydinliga döner.Herseyin en iyisini bilen O’dur(cc).Bizim gidecek baska kapimiz mi var?
Rabbimize her zaman niçinsiz ve nedensiz olarak teslim olabilsek...Onu bilip vicdanimizda O’nun irfanina erdikten sonra mükellef oldugumuz hususlar mevzuunda “niçin böyle oldu?”,“neden bunlar hep benim basima geliyor?”, “Allah’im neydi günahim!”demeden sadece ve sadece teslim olmamiz nispetinde O’na karsi sükran borcumuzu eda edebilsek...Kapisinin sadik tasmali kullari olarak yüzümüzü kapisinin esiginden ayirmayip “Rabbim günahkar kulun kapina geldi.. bahtina düstüm..” deyip kendimizi O’nun rahmet kollarina birakabilsek. ..
Sözün burasinda bir misal olmasi bakimindan kadinlik dünyasinin sultanlarindan Hz. Hacer Validemizin teslimiyetini nazarlara arz edelim.Hz. Ibrahim,kucagindaki çocuguyla birlikte Hz.Hacer anamizi ekinin bitmedigi, suyunun olmadigi kupkuru bir çöle,simdiki adiyla Mekke’ye birakmakla emrolunur.Esini ve biricik oglunu orada birakan Hz.Ibrahim geriye döner. Biraz ilerlemistir ki,arkadan agzi kevser içesi,Rasul-i Ekrem’e gerçekten nine ve anne olacak büyük kadin Hz.Hacer’in sesi duyulur:
“Ya Ibrahim,Ya Ibrahim! Bizi burada birakman Allah’in emri mi yoksa kendi istegin mi?” Bunun üzerine Hz.Ibrahim, “Allah’in emri ile seni buraya biraktim Ya Hacer”der.Bu sözleri duyan Hz.Hacer’in dudaklarindan su sözler dökülür: “Madem Allah’in emriyle getirip bizi buraya biraktin,gayri Allah bizi terk etmez.Allah’a teslim olmak,emrettigi seyleri yerine getirirken, bizi zayi ve terk etmeyecegine inanmak lazim.”
BAHTINA DÜSTÜM YA RABBI!
sirada basta Fahri Kainat olmak üzere kiyamete kadar gelecek nurlu halkanin basi, onlarin serefli dedeleri Hz.Ismail bir çocuktur. Basinda koruyucu olarak anasindan baska kimsesi yoktur.Etrafta su ve yiyecek namina bir sey görülmüyordu.Hz.Ibrahim esini orada birakip uzaklastiktan sonra bütün yük, Hz.Hacer’in omuzlarina kalmistir. Ama o,“Rabbin emriyle olduktan sonra gam yemem” diyordu.Biraz sonra çocuk susayinca aglamaya baslar. Anne bir yudum su bulabilmek için saga sola kosar gözüne ilisen Safa tepesi olur.
Safa kapisindan disari çikar,“Acaba bir yerde su görebilir miyim..suyun alameti olan kuslara sahit olabilir miyim..ben ne olursam olayim ama su yavrucuk agliyor ve içim parçalaniyor” duygu ve düsüncesiyle tepeye tirmanir.
Safa’da bir sey göremeyince Merve tepesine tirmanir ve Safa ile Merve arasindaki bu gelis gidisler yedi defa olur.Dört defa gider,üç defa gelir. Iyice yorulan ve takati kalmayan Hz.Hacer anamiz,“Artik bittim Ya Rabbi. Bütün sebeplere sarildim.Bu yavruyu birakip gidemem.Senin emrine muhalefet de edemem. Bahtina düstüm” diye inler.
Bu içten yapilan dua,Cenab-i Hakk’in rahmetini harekete geçirir ve ilahi emirle Hz.Ismail ayagini yere vurunca yerden bir su (zemzem suyu) fiskirir. Ve bu sudan hem anne hem de çocugu kana kana içerler.Evet Hz.Hacer validemiz, teslimiyetinin meyvesini böyle görür ve ayni zamanda kiyamete kadar gelecek olan müminlere de nice dersler verir.(Ibn Sad, Tabakat, 1/50-164)
Musibetlerimizi def edecek,bizi huzura kavusturacak,gönül dünyamizda zemzemler fiskirtacak,bizi iman ufkuna ulastiracak,kanayan yaralarimizi dindirecek ve bize insirah verecek olan sadece ve sadece Rabb’imizdir(celle celâluhu).Bizsonuna kadar sarilip Allah’in bize verdigi imkanlari kullanacagiz.Iste bu noktadan sonra Allah’in bitip tükenme bilmeyen kudret ve kuvvetine sahit olacagiz.
Gecemiz gündüz olacak, safaklar atacak,ak horozlar ötecek,çatlak sesler dinecek,meseleyi ters anlayanlar kaybolup gidecektir.Bize düsen niçinsiz ve nedensiz olarak teslim olmak,sadakatle O’nun kapisindan ayrilmamak ve bir ömür boyu O’nu taniyip tanitmaya çalismaktii
ALI DEMIREL
Selam ve Sevgi ile