Bölümler | Kategoriler | Konular | Kitaplar | İletişim
Tasavvuf Nasıl Bir Yoldur?
Tasavvuf öyle bir hakikattir ki ne dilin, ne de sözün olmadığı yerde olur (lâf ile tasavvuf olmaz). Tasavvuf, ehil olan kimselere, evliya ve meşayih tarafından gelen bereketlerden, onların adab ve ahlâkının tesirinden meydana gelir. Eğer bir müride mürşidin nazarı tesir eder, ona o nazar sebebiyle bereketler geçerse, bu bereketler onun göğsünü açar, kalbini nurlandırır. Yüce Allah buyurmuştur; “Rabbinin göğsünü İslâm’a açmış olduğu kimse, Rabbinden bir nur üzerinde değil midir?” (Zümer, 22)
Bunun ne demek olduğu, Hz. Peygamber s.a.v.’den soruldu, şöyle cevap verdi:
– O, kalbe atılan bir nurdur, onunla göğüs açılır, huzura erer.
– Bunun bir belirtisi var mıdır, diye sorunlunca buyurdu ki:
– Gurur evinden uzaklaşmak, ebediyet evine yönelmektir. (Beyhakî, Zühd 974; Ebu Nuaym, Hilye, 9/246)
Bu da dünyaya buğz etmek, onu sevmemek, ondan ve ona yönelenlerden yüz çevirmekle; dünyaya önem vermenin havas (seçkinler) için mekruh, peygamberler için haram olduğunu bilmekle olur.
Şunu iyi bilmelidir ki başlangıcı doğru olanın sonu daha mükemmel olur. Zira son, başa dayanır. Eğer sâlik doğru çalışırsa sağlam sonuca ulaşır. Çünkü hizmeti daha halis olanın müşahedesi daha net olur. Hali daha doğru olanın, veliliği daha yüksek olur. İlmi daha tam olanın işleri Allah’a havalesi daha güzel olur. Marifeti daha sağlam olanın, teslimiyeti daha mükemmel olur.