Bölümler | Kategoriler | Konular | Kitaplar | İletişim
Ne Zulüm, Ne Gıybet
Şeyh Sa’dî Şirazî k.s. gıybetin kötülüğünü şöyle bir misal vererek anlatır:
“Bir genç, zalimliği ile meşhur hükümdar Haccac hakkında:
– O, kan dökücü, taş kalpli, acımasız, insanların ahından, feryadından korkmayan biridir. Ya Rabbi, senden korkmayan, halka acımayan bu adamdan intikamını sen al, şu zalimi ortadan kaldır, diye söylenip duruyordu.
Bu sözler görmüş geçirmiş yaşlı bir zatın kulağına ulaştı. O delikanlıya öğüt vermek amacıyla şunları söyledi:
– Evet, doğru. Haccac’dan mazlumun hakkı mutlaka alınacak, bunda şüphe yok. Fakat bu gıybetini de senden soracaklar. Yaptığın kâr değil zarardır. Sen Haccac ve onun hayatıyla uğraşmaktan vazgeç. Ben ne onun zulmünü iyi bulurum ne de senin yaptığın gıybeti beğenirim.”
Ömür kadehi dolduğu zaman işlediği günahlar, kara defterli bahtsız kimseyi cehenneme sürükler götürür. O zalime acıyan bulunmaz. Besbelli o yalnız gitmesin diye gıybetçi de onun peşine takılır.
Şeyh Sa’dî Şirazî, Bostan