Bölümler | Kategoriler | Konular | Kitaplar | İletişim
Sufilerin Edebi
Sufilerin adabından biri de eceli gözetmek ve uzun emel sahibi olmamaktır. Seri es-Sakatî k.s. şöyle demiş: “Ma’ruf Kerhî k.s., ezan ve ikamet okurdu fakat öne geçip namaz kıldırmazdı. Etrafındakilerden birini, Muhammed ibn Ebî Tevbe’yi namaz kıldırması için öne geçirdi. Muhammed:
– Eğer öne geçip, bu namazı kıldırsam bile bundan başka size namaz kıldırmam, dedi.
Ma’ruf şöyle cevap verdi:
– Demek ki sen kendine bir sonraki namaza ulaşacağını telkin ediyorsun. Uzun emelden Allah’a sığınırız, çünkü uzun arzu iyi amele engel olur.
Ve Ma’ruf bir daha onun arkasında namaz kılmadı.
Sufî Ali ibn Abdurrahim şöyle demiş: “Kim ki uzun arzusunu kısar, amelini tam yaparsa, onda kendisini meşgul edecek bir arzu kalmaz.”
Sufilerin adabından biri de nefslerinin değerini bilmeleridir. Cüneyd şöyle dedi: “Hakiki ilim kendi değerini bilmektir. Kim kendi değerini bilirse kulluk ona kolaylaşır.”
Sufilerin adabından biri de vücut organlarını daima emirlere uydurmaktır. Ebubekir el-Varrak şöyle dedi:
“Edep, konuştuğun zaman dilini korumak, yalnız kaldığın zaman kalbini korumak, dışarıya çıktığın zaman gözünü korumak, yediğin zaman boğazını korumak, uzattığın zaman elini korumak, yürüdüğün zaman ayağını korumak ve bütün işlerinde vaktini korumaktır. Kim ki organlarını korumaz, vaktini ihmal ederse onun uzuvları edepsizliğe gider. Kim vaktini korur, sırrını gözetlerse Allah onun vakitlerini ve uzuvlarını korur.”