Bölümler | Kategoriler | Konular | Kitaplar | İletişim
Cennet Komsusu
Vaktiyle padisahlardan biri sehri dolasmaya çikmisti. Taninmamak için kiyafetini deGistirmis, yanina da bir kölesini almisti. Halkin kendi yönetimi hakkinda neler düsündüGünü öGrenmek istemisti.
Mevsim kisti. SoGuk her yeri kasip kovuruyordu.
Yolu bir mescide düstü.
iki yoksul bir kösede titreyerek oturuyordu. Gidecek baska yerleri yoktu.
Onlarin ne konustuklarini merak eden padisah yanlarina sokuldu.
Fakirlerden sakaci olani soGuktan sikayet ediyordu:
- Yarin cennete gittiGimizde bizim padisahi oraya sokmayacaGim! Cennetin duvarina yaklastiGini görürsem, pabucumu çikarip kafasina vuracaGim.
Öteki merakla sordu:
- Onu niçin cennete sokmayacakmissin?
- Tabii sokmam. Biz burada soGuktan donarken o sarayinda keyif sürsün. Bizim halimizden haberdar olmasin. Sonra da kalkip cennette bana komsu olsun. Ben öyle komsuyu istemem arkadas, dedi.
Gülüstüler.
Padisah kölesine:
- Bu mescidi ve adamlari unutma! dedi.
Saraya dönünce mescide adamlarini yolladi. iki fakiri alip saraya getirdiler.
Zavallilar basimiza neler gelecek diye korkuyla beklesirken onlari dayali, döseli bir odaya yerlestirdiler.
- Burada yeyip, içip yatacak, padisahimiza dua edeceksiniz. Cennette size komsu olmasina karsi çikmiyacaksiniz, dediler.
Padisah ne iyi kalpli imis, deGil mi? Peygamberimiz yoksula yardim edenleri söyle övmüstür:
"Bir mü'mini dünya dertlerinden kurtarani, Allah, ahiret dertlerinden kurtarir."
fakirin dua sini almaktan daha guzel ne olabilir hele bide onu sadaka ile sevindirmis isen sana en buyuk dunya nimeti budur. biz padisah degiliz ama bir fakiri doyursak bile muhim olan niyyettir.