Bölümler | Kategoriler | Konular | Kitaplar | İletişim
NURLU OGUL ve Hz.HACER –3
Rahman Rahim Allahin adi ile...
Alemlerin Rabbi Allaha hamd olsun.
Afiyette ve belada, darlikta ve genislikte.
Salat ve selam, Seyyidülmürselin Resulullah Efendimize ve tüm aline
Sübhan Allahtan temenni: Selametiniz, afiyetiniz, sebat ve istikametinizdir
NURLU OGUL ve Hz.HACER –3
Ve yine nurlu cocuGun yalvaran sesi:
**BabaciGim!BabaçiGim!..
ve üç çift bakisin birbirinden kaçinan hali.
Sanki üçü de birbirini daha fazla üzmemek için,baslarini baska , baska taraflara çeviriyorlar.
Hz.Hacer, oGlunu baGrina basiyor,hz.ibrahime;
**Peki diyor, madem ki emir Allahin, gidebilirsin.Rabbimiz bizi korur.
Hz.ibrahim, yasli gözlerle bir kere daha karisina ve oGluna mahzun mahsun baktiktan sonra,Cebrail (A.S.) in biraktiGi Buraka biniyor ve geriye,Hz.Saranin yanina dönüyor.
Mukaddes vadide ana oGul yalniz kalmislardir.
Hz. Hacer ellerini göklere açiyor;
**Ya Rab,diyor ben senin emrine raziyim.Sen benim vekilimsin,Sana tevekkül ettim.
Sonra gözlerini oGluna çeviriyor:Hz.ismail nur yüzlü yavru aGliyor, oda aGliyor. Ana aGliyor, OGul aGliyor.
issiz iki daG arasinin bu mukaddes topraGini,nurlu göz yaslari suluyor.Aradan müzdarip yedi gün geçiyor.
Yanlizlik, issizlik, izdirap...simdi birde mide izdirabi baslamistir:Susuzluk.
Çünkü içecek sulari bitmistir.Hz Hacerin aGzi, BoGazi ve dudaklari, susuzluktan kup kuru kesilmistir.
Ya yavrunun?...Feryadindan belli. Durmadan aGliyor.
KadincaGiz, kendi izdirabini unutuyor,yavrusunu susturmak için,onun izdirabini durdurmak için,habire emziriyor.Fakat kendisi sudan mahrum olduGu için,sütü kesilmistir.
Zavalli, masum, aGlamaktan catlayacak.Hz.Hacer bitkin bir haldedir. Yavrusunu göGsünden çekiyor, yere birakiyor.Çocuk nerede ise susuzluktan can verecek.
Son bir gayret...Yerinden siçriyor,etrafina bakiniyor...ne gelen var ne giden...ne bir ses ne bir nefes...havada uçan bir yabani kus bile yok.
Birden bire kosmaya basliyor.
Kosuyor,kosuyor,kosuyor...ve saGdaki tepeye çikiyor.Burasi: *SAFA* dir.
Duruyor.
Etrafina bakiniyor; hiçbir hayat eseri yok.Çünkü su yok.
Dönüyor,asaGi doGru,yine kosmaya basliyor... Kosuyor,kosuyor,kosuyor...
Bu defa geldiGi yeri geçmis soldaki tepeye çikmistir:Burasi *MERVE*
Yine duruyor.Yine etrafina bakiyor.Yine hiçbir sey yok.Yine susuzluk.Yine izdirap.Yine ümitsizlik.
Artik kendisini hiç düsünmüyor,düsündüGü tek sey: OGLU
Tekrar Dönüyor ve kosuyor, Yine *SAFA* tepesineyine dönüyor ve yine kosuyor.Yine *MERVE* tepesine.Böylece tam yedi defa kosarak gidis ve gelis..(simdi Hacilar,ayni sekilde safa ile merve arasinda yedi defa kosarlar.Bu sünnettir.)
Arkadan bir nida:
**Ya Hacer!...
Hz.Hacer,sesin geldiGi tarafa bakiyor,kimseyi göremiyor.Kimse yok
Biraz sonra yine hitap:
**Ya Hacer, asaGi in, oGlunun bulunduGu yeri yokla Allah, senin oGlunu zayi etmez.Senin oGlun, burada Kabeyi insa edecektir.
Hz.Hacer, etrafina bakiyor,sesin sahibini göremiyor.
Bu kim?Bu kimin sesi?...
Bu Hz.Cibrilin sesidir.Fakat su anda görünmüyor.Hz.Hacer kosarak oGlunun yanina geliyor.
iste Cebrail Aleyhisselami simdi görünüyor.Hz.ismailin yaninda durmustur.Hz.Hacere soruyor.
**Ey zayif kadin, sen kimsin?...
Hz.Hacer,tanimadiGi bu insan seklindeki meleGe:
**Ben Allah Resulünün ayaliyim, diyor.
**Kocan, bu tenha yerde sizi kime ismarladi?
**Hz.Hacer, Allaha diyor.
**Hz.Cebrail(a.s.)öyle bir Sultana ismarlamis ki, her hususta size kafidir.suraya bak Diyor.
Not :Devam edecek insaallah.