Bölümler | Kategoriler | Konular | Kitaplar | İletişim
iHANETiN BEDELi
üsüyorlardi. Çoluk çocuk, kadin erkek, genç yasli üsüyorlardi. Dereler buz tutmustu. DaGlar karlarla kapliydi.
Dondurucu bir rüzgar esiyordu. Üsüyorlardi. Elleri, kulaklari, burunlari morarmisti. Disleri birbirine çarpiyordu. Kundaktaki bebekler uyuyuveriyorlar ve bir daha uyanmiyorlardi. ihtiyarlar sendeleyerek yerlere düsüyorlardi:
- Birakin uyuyalim biz de, diyorlardi.
Biri:
- Ates yakalim, dedi.
itiraz ettiler:
- Odunu nereden bulacaksin, bulsan da tutusmaz, hepsi islak. YakacaGimiz ates kime yetecek.
Biri:
- Böyle felce uGramis fareler gibi ölümü bekleyemeyiz, diyordu. Toplanin, odun tasiyalim, ates yakalim.
Bir baskasi:
- Ben gelirim, dedi.
Bir baskasi daha:
- Ben de, dedi.
- Haydi hep beraber, odun bulalim, yakalim atesi...
Canlanir gibi oldular. Son bir enerjiyle saGa sola seyirttiler. Çocuklar, gençler, kizlar, erkekler karlari eseliyor, kökleri çikartiyor, kirik aGaçlari topluyor, odun tasiyorlardi.
Gelen odunlar ortaya tepeleme yiGilmaya baslamisti... içlerinden en ustasi kavi çakti. Kuru dallarin en incesini tutusturmaya basladi. Hep birlikte eGilmisler, üflüyorlardi. Küçük bir alev parladi. Bir ince dal daha koydular üstüne, bir ince dal daha... Alev azicik büyüdü. Üflüyorlardi... Yavas yavas dil vermeye basladi alevler. Odunlar çitirdiyordu. Alevler
kollariyla sarmaya basladi odunlari... Herkesin yüzü birden gülmüstü. ihtiyarlar çömelmisler ellerini isitiyorlardi. Ates adamakilli canlanmaya baslamisti.
Bebekler kendilerine gelmisler, baGiriyorlardi...
Biri:
- Söndürmeyelim bu atesi, diyordu. Daha odun getirelim, daha odun...
Artik boyuna odun toplaniyordu. Gidenler kucak kucak odunlarla geliyorlar, atese tepeleme yiGiyorlardi.
Aralarinda ekipler ayirdilar. Durmadan nöbetlese odun tasiyacaklardi. Ateste hep birlikte isinacaklardi. Donmayacaklardi, ölmeyeceklerdi.
Ama aralarinda bir hain vardi. O içinden:
- Hele gece olsun ben buradan azicik ates apartir bir tenhada keyfime bakarim, ne diye daG tepe dolasip odun tasiyacakmisim, diyordu.
Gece oldu. Herkes uykuya daldi. O, nöbet tutmaya gönüllü çikmisti:
- Sizler uyuyun, sizin hatiriniza ben beklerim atesi, hiç korkmayin, demisti.
Ve herkes en derin uykusundayken, yanmamis kalin odunlarla, atesi çalip; bir bayirin kuytusuna kendisi için gizli bir ocak yapmisti.
Sabahleyin atesin çalinmis olduGunu kimse fark etmedi. Yine herkes odun toplamaya daGildi. Gece atesi çalan, göze görünmeden kendi ocaGinin basina tüymüs,
yan gelmisti. Ötekiler boyuna uGrasiyor savasiyor, odun topluyorlardi. O ise onlarla alay ediyordu:
- Enayi gibi yoruluyorlar, diyordu.
Bir aralik doGrulur gibi oldu, kafileden bir erkekle göz göze geldi. Adam soruyordu:
- Ne yapiyorsun burada?
- Hist sesini çikarma, dedi. Deli misin, gidip odun toplayacak... Gel beraber isinalim burada. ikisi beraber, odun toplamadan isinmaya basladilar. Kimse fark etmesin diye, arada bir ortalikta görünüyor, ötekileri tesvik ediyorlardi.
- Haydi, dayanin, toplayin, hepimiz böyle kurtulacaGiz.
Ve geceleri yine atesten büyükçe parçalar çaliyorlardi.
Birkaç gün sonra hainin yanindakilerin sayisi dörde, bese çikmisti. Aralarinda kis kis gülüyorlar, zekalarini övüyorlardi.
Ötekiler boyuna odun tasiyor, didinip yoruluyorlardi. Ancak gizlice atesi çalan baska hainler de çikmaya baslamisti. Ortadaki ates küçülüyordu. Asil odunlari tasiyanlar isinamaz
olmuslardi. Birkaç kisi meseleyi fark etti:
- Aramizda hainler var, atesimizi çaliyorlar, dediler. Bu söz herkesi uyaracaGina, tam tersine onlarin da aklini çeldi. Her biri:
- Dur ben de biraz ates çalayim, diye düsünmeye basladi...
Sonunda bir gece yarisi atesi çalmak isteyenlerin arasinda bir kavga basladi:
- Birak onu ben alacaGim.
- Sen aldiGin kadar aldin, o benim...
Kimse artik odun tasimayi düsünmüyordu. Son atesleri de çalma yarisina girmislerdi. Ates iyice ufaliyor bitiyordu. Ve onlar kavga ediyorlardi:
- Birak onu ben alacaGim...
- Kafani kirarim, o benim...
Ve ates söndü. Odun tasimadan isinmanin yolunu ararken, hepsi birden donup öldüler.
Hainlik etmeyip, hep birlikte çalissalardi; simdi ,daha sicak yasayacaklardi.