Bölümler | Kategoriler | Konular | Kitaplar | İletişim

Küfre sebep olan bazı söz ve işler

İman ne kadar kıymetli ise, zıddı olan küfür de o kadar kötüdür. İmanı kurtarmak için haramlardan
kaçarak ibadetleri yapmak ve özellikle küfre düşürücü söz ve hareketlerden sakınmak gerekir.
Sakınmayanın imanı gider de haberi olmaz. Hadis-i şerifte buyuruldu ki:
(Öyle bir zaman gelir ki, kişinin imanı gider de haberi olmaz. Ondan, gömleğin çıktığı gibi,
iman çıkmış olur.)



Küfre sebep olan bazı söz ve işler

1- Allahü teâlâya layık olmayan şey söylemek.
Mesela bir kimse bir işi yaptığı halde, (Allah biliyor
ki yapmadım) demek.
Yahut, yapmadığı bir şey için (Allah biliyor ki yaptım) demek. Böyle
söylemek Allahü teâlâyı cahillikle suçlamak olur.

2- Allah akıllıdır, şuurludur, iyi düşünür demek.
Böyle demekle Allah yaratıklara benzetilmiş oluyor.

3- Peygamberleri küçültücü şey söylemek, onunla alay etmek.
Mesela Hz. Âdemi kastedip (İlk
insan vahşi idi) demek.
Veya bir evliyayı peygamberden üstün bilmek.
Yahut peygamberin dediği
doğru ise biz kurtulduk demek.
Bir kimseye (Öküz aleyhisselam) demek.
(Yalnız Kur'an), (Kur'andan başka kaynak tanımam),
(Kur'andan başka kaynağa lüzum yok),
(Peygamber postacıdır, vazifesi bitmiştir), (Peygamberimizden sonra Resul gelmez ama
nebi gelir) gibi sözler küfürdür. Yani bu şekilde söyleyen ve inanan kâfir olur.

4- Peygamberimizden sonra başka bir peygamberin geleceğini caiz görmek.

5- Melekleri küçültücü şey söylemek. Mesela (Senin bakışın bana Azrail gibi geliyor) demek.
Yahut (Cebrail bile söylese inanmam) demek. (Bu ibadetin sevabını yazacak melek yok) demek.
(Çocuklarınızı iyi yetiştirmezseniz, zebani olur) demek.

6- İslam âlimlerinin sözlerini, fıkıh kitaplarını ve fetvalarını tazim etmesi gerekirken tahkir etmek.
Mesela (İmam-ı a'zamın kıyası hak değildir) demek.

7- Ahirette olacak şeylerle alay etmek. Mesela (Ben Cenneti istemem, Cehennemi isterim. Çünkü
bütün nataşalar oradadır) demek.

8- Allahü teâlânın emir ve yasaklarına yani Kur'an-ı kerimde ve hadis-i şeriflerde açık bildirilmiş ve
İslam âlimlerinin kitapları ile her tarafa yayılmış, inanılması zaruri olan din bilgilerinden birine
inanmamak veya önem vermemek. Mesela (Ben görmediğim için cinlere, nazara inanmam)
demek.

9- Kesin haram olduğu bilinen bir şeyi yiyip içerken besmele çekmek. Mesela şarap içerken veya
domuz eti yerken Besmele çekmek küfürdür.

10- Kur'an-ı kerimi teganni ile [şarkı okur gibi] okuyan hafıza, ne güzel okuyor demek.

11- Kâfirlerin ibadet olarak yaptıkları ve kâfirlik alameti olan veya İslamiyeti inkâr etmek ve
inanmamak alameti olan ve tahkir etmemiz vacip olan şeyleri yapmak veya kullanmak. Bunlardan
meşhur olanlarını bilmeyerek veya şaka olarak veya herkesi güldürmek için yapmak da küfürdür.
Mesela zünnar denilen papaz kuşağını bağlamak. Bunları mizah için, başkalarını güldürmek için
de kullanmak küfre sebep olur. İtikadının doğru olması fayda vermez.

12- Yunan felsefecileri gibi, dünya ezeli ve ebedi demek.

13- İslamiyet’e, (İslam düşüncesi) demek. Çünkü İslamiyet bir düşünce sistemi değildir. İlahi emir
ve yasaklara düşünce demekten çok sakınmalıdır! İçinde (İslam düşüncesi), (İslam nazariyesi) gibi
ifadeler bulunan kitaplar çok zararlıdır.


14- Kâfirlerin dini âyinlerini, bayramlarını beğenmek. Mesela zaruretsiz bir Hıristiyanın Noelini
tebrik etmek. Nevruz günü yumurta boyamak. Kiliseye gidip, feyz almak niyetiyle âyinlere iştirak
etmek.


15- (Yahudi ve Hıristiyanların Allah’a inananları Cennete gidecek) demek.

16- Mucizeyi veya kerameti inkâr etmek.

17- Meşhur bir harama helal, meşhur bir helale haram demek. Mesela domuz yağı helal, sirke,
üzüm suyu haram demek.

18- Âyeti, besmeleyi, bir melek, bir peygamber ismi bulunan yazıyı, kasten helaya, necasete,
[pisliğe] atmak. Müslümanın ağzına [def-i hacet lafzı ile] sövmek.

19- Hac, namaz, oruç gibi meşhur ibadetlerin şeklinde şüphe etmek. Mesela (Acaba namaz böyle
mi kılınır) demek.

20- Bir parça et yemek, din ilmi öğrenmekten iyidir demek. Din ilmi küçümsendiği için küfür oluyor.

21- (Bir süre sonra Hıristiyan olacağım) diye düşünmek. Bir bayan, bir Hıristiyanla evlenmeye
karar verdiği andan itibaren kâfir olur. Bir erkek de bir ateist bayanla evlenmeye karar verdiği
andan itibaren kâfir olur.

22- Ağır bir hastalığa düşüp de, (Allah’ım benim canımı al da, istersen kâfir olarak al) demek.

23- (Allah’ım çocuğumu aldın, başka elinden ne gelirse onu yap) demek.

24- Tırnağı uzun olana, (Tırnak kesmek sünnettir) dense, o da, (Sünnet olsun ne olacak) dese,
için kâfir olur. Tırnağını kesmediği için değil, sünnete önem vermediği için küfür olur.

25- İnşallah, maşallah demek karın doyurmaz. Maşallahla inşallahla iş olmaz veya namaz kılmak
karın doyurmaz demek. Bunları söylemekle dinimizin emri beğenilmemiş ve alay edilmiş oluyor.
İnşallah, Allah’ın izni ile demektir. Allah’ın izni olmadan hiçbir şey olmaz. Onun için, hayır ve şer
Allah’tandır diye iman etmek lazımdır. Hayır gibi şerrin de Allah’tan olduğuna inanmamak küfür
olur.

26- Dostuna veya sevgilisine, (Sen bana Allah’tan da, peygamberden de sevgilisin) demek.

27- İlim meclisine gidelim dendiğinde, (Benim orada ne işim var) diyerek ilmi küçümsemek veya
İslam âlimlerini lanetlemek, kötülemek.

28- Küfre rıza küfürdür. Müslüman olmak isteyene elimdeki şu işi bitirip de geleyim diyerek, onun
Müslüman olmasını geciktirmek. [Bir bayan telefon edip, rüyasının tabir edilmesini istedi. Biz rüya
tabir etmiyoruz demedim. Önce bir dinleyeyim dedim. Anlattı, dinledim. Bayan Ermeni imiş.
Rüyada Kur’an öğrenilmesi istenmiş. (Hemen Müslüman olman gerekiyor) dedim. (Müslüman
olmak için nereye gitmek gerek) dedi. Ben de, (Hiçbir yere gitmene gerek yok, hemen kelime-i
şehadet söylemen kâfidir) dedim. Ben söyledim o da aynısını tekrar etti, Müslüman oldu. Eğer
onu, Müslüman olmadan önce, müftülük aramaya çalışıp da Müslüman olmasını geciktirseydim,
vebali çok büyüktü. (Müslüman olduktan sonra artık istediğin yere gidebilirsin) dedim. (Bana
Müslümanlığı öğreten bir kitap tavsiye et) dedi. Ben de bir kitap gönderdim.]

29- Birine kâfir diye hitap edilse, o da kabul eder mahiyette, bir harekette bulunması veya bir söz
söylemesi, küfre sebep olur. Kâfire hürmet olsun diye efendim demek, hürmet gayesiyle papazın
veya papanın elini öpmek küfre sebep olur. Bir Müslümana kâfir dense, söyleyen kâfir olur.

30- Avrupa’daki şehirlere imrenip, (Hıristiyanlar Müslümanlardan hayırlıdır, iyidir) demek.

31- Bir kimse aksırsa, biri de (Allah sana rahmet etsin) dese, bir başkası da (Öyle deme, onun
rahmete ihtiyacı yok) dese, son söyleyen küfre girer.

32- Aişe validemize iffetsiz demek. [İffetli olduğu âyet-i kerimelerle sabittir.]

33- Hz. Ebu Bekir sahabeden değildi demek.

34- Eshab-ı kiramdan birine kâfir demek. [Çünkü Kur’an-ı kerimde hepsinin Cennetlik olduğu
bildirilmiştir. Birine kâfir denilince Kur’ana inanılmamış olur.]

35- (Mazlum olarak öldürülen kâfir, Cennete girer) demek.

36- Kötülere alay gayesiyle, deyyusan-i kiram hazretleri demek.

37- Aradığı hadisi bulamayınca, hadis kitabını yere atmak veya (Bu Kur’anla amel etmiyorsunuz,
ben de onu yere atıyorum) diyerek Mushafı yere fırlatmak.

38- Haram paradan sevap ummak. Mesela bir bayan fuhuş parası ile kurban kesse, bundan sevap
umsa, küfre girer. Sevap ummadan yaparsa küfre girmez.

39- Allah’ı mekanlı bilmek, mesela Hıristiyanlar gibi Allah gökte oturuyor demek. Allah’ı kastedip,
(Göklerden bir ses geldi), (Allah, gökten bize bakıyor) demek. Böyle söylemek Allahü teâlâya
mekan isnat etmek olur. Dünya, gezegenler, Cennet ve Cehennem ezeli değildir, sonradan
yaratılmıştır, mahluktur. Yer ve gökler yok iken de Allahü teâlâ var idi. İslam âlimleri, (Allah her
zaman ve her yerde ebedi olarak hazır ve nazırdır) demenin caiz olduğunu bildirmişlerdir. Ancak,
Allahü teâlâ zamanlı ve mekanlı olmadığı için bu söz, görünüş üzere kalmaz, mecaz olur. Bu
bakımdan (Allah, zamansız ve mekansızdır, hiçbir yerde olmayarak hazır ve nazırdır) demek caiz
olur.
Böyle olmazsa, Allahü teâlâyı zamanlı ve mekanlı bilmek olur ki bu ise küfürdür.
Miftah-ül Cenne kitabında (Bir kimse, "Allah’tan hali [boş] yer yok" dese veya "Allah gökte benim
şahidim" dese, kâfir olur. Çünkü Allahü teâlâya mekan isnat etmiş olur. Halbuki Allahü teâlâ
mekandan beridir) buyuruluyor. (Küfr Bahsi)

40- (Namaz kılmam ama, kalbim temiz) demek. [Çünkü burada namaza önem verilmiyor, namaza
önem vermemek küfürdür. Namaz kılmayan hep haram işliyor demektir, haram
işleyenin kalbi temiz olmaz.]

41- Bir Müslümanı kötülemek gayesiyle (Allahlık) demek.

42- (Anan baban esmer, sen nasıl sarışın oldun?) diyene, (Ben imalat hatasıyım) demek. Böyle
söylemekle hâşâ Yaratıcının yanlış iş yaptığı söylenmiş oluyor

43- O, cimrilerin Allah’ı demek.

44- İlahileri müzikle söylemek. Çünkü ilahiler ibadettir, ibadete haram karıştırmak küfür olur.

45- (Ebu Cehil, şimdikilerden daha şerefli kâfirdi) demek.

46- Ecelin hoyrat eli demek. [Çünkü Ecel Allah’ın emri ile gelir, Allah’ın emrini veya Azrail
aleyhisselamın vazifesini zulüm gibi göstermek küfürdür.]
Bunların hepsi küfrü gerektiren sözlerdir. Küfre sebep olan bir sözü, tehdit edilmeden söyleyenin
imanı gider. Çünkü her müslümanın bilmesi gereken şeyleri öğrenmesi farzdır. Bilmemesi özür
olmaz, büyük günahtır. Küfre girenin önceki ibadetleri yok olur. Tevbe edince, geri gelmez. Tevbe
için yalnız kelime-i şehadet söylemek yetmez. Küfre sebep olan şeyden de tevbe etmesi
gerekir.
Bir sözle insan küfre düşebilir, kâfir olabilir. Elfaz-ı küfür denilen sözlerden bazılarını söyledik.İman
ne kadar kıymetli ise, bir söz söyleyerek kâfir olmak da o kadar kötüdür. Çok dikkat etmek
lazımdır.


Zorla, tehditle küfür söz söyletmek

İkrah edilince,
bu sözlerden bazılarını söylemek küfür olmaz.
İkrah, bir insanı, istemediği bir şeyi
yapması için, haksız olarak zorlamak demektir.
Zorlamanın ikrah olması için dört şart lazımdır.

1- Zorlayanın, korkuttuğu şeyi yapabilecek kuvvette olması.
2- Zorlananın korkutulan şeyin muhakkak yapılacağını bilmesi.
3- Korkutulan şeyin, ölüm veya bir uzvun kesilmesi veya üzücü bir şey olması.
4- Zorlanan şeyin, yapılmaması gereken bir şey olması lazımdır.

Bilip bilmeden çok söz söylüyor,
doğru yanlış çok iş yapıyoruz.
Farkında olmadan küfre
düşmüşsek ne yapmamız lazımdır?


İslam âlimleri buyuruyor ki:
Her Müslümanın Allah’ın emirlerine uyması, yasak ettiği şeyler kaçması gerekir. İbadetleri
yapmaya, haramlardan sakınmaya önem vermeyenin imanı gider, kâfir olur. Kâfir olarak ölen
kimse, ahirette sonsuz olarak Cehennemde çeşitli azaplara maruz kalır. Affedilmesine ve
Cehennemden çıkmasına imkan ve ihtimal yoktur.
Bir Müslümanın küfre düşmesi, yani kâfir olması çok kolay olur. Çünkü her sözde ve her işte kâfir
olmak ihtimali çoktur. Bunun için küfrün sebebi bilinmese de, her gün bir kere,


Ya rabbi, bilerek
veya bilmeyerek
küfre [kâfirliğe] sebep olan bir söz söyledim
veya bir iş yaptımsa,
pişman
oldum,
beni affet demelidir.


Böyle tevbe eden muhakkak af olur, Cehennemden kurtulur.
Cehennemde sonsuz kalmamak için, her gün muhakkak tevbe etmelidir. Müslümanın bu tevbeden
daha önemli görevi yoktur.
Kul hakkı bulunan günahlara tevbe ederken bu hakları ödemeli, kılınmamış namaz borçlarına
tevbe ederken de, bunları kaza etmeye çalışmalıdır.

Fıkıh & ilmihal